Het
is een drama geworden voor dit kabinet, voor het kader van mijn Partij en voor
de Partij in het algemeen. Gehalveerd, niet meer en niet minder. Daar past op
zijn minst wat deemoedigheid en is zelfreflectie op zijn plaats. Een halvering
betekent niet meer dat de kiezer je niet begrijpt, dat je idealen niet meer
aankomen en dat jij de wereld wel begrijpt maar de wereld jou niet meer. Het
heeft zin daarbij stil te staan en niet, zoals nu gebeurd, te roepen dat je
erop gerekend hebt, dat het pijnlijk en niet onverwacht is maar dat je blijft
strijden voor de sociaaldemocratische idealen. Wat een gelul zeg, dat ervaar ik
nu heftiger dan andere keren. Dat komt door het gevoel dat de Partij er nu
fundamenteel naast zit, een fundamenteel andere koers heeft gevaren en daar dus
nu de wrange vruchten van plukt zonder daar constructief mee om te gaan. Het
belang van het kabinet staat voorop, dat geldt voor mijn partij en zeker voor
de VVD. Nu vinden 90% van de kiezers van de laatste partij dat het kabinet moet
doorgaan. Ja, dat geloof ik graag want tenminste het gevoel en de opvatting
leeft, onder Partijleden maar zeker onder de kiezers dat mijn Partij VVD beleid
uitvoert en daarmee een aangename partner is voor diezelfde partij.
Nu
moet ik nu dan erg lachen om Jan Mulder en soms ook niet. Gisteren toch een
mooie uitspraak van hem op de vraag of hij ging stemmen; “Als kiezer die altijd
links heeft gestemd; Een uitslag de vorige keer dat die Partijen gescheiden
moesten worden; in Nederland gaan ze samen en zijn er nog content mee ook. Zo
misselijk makend.” Aldus Mulder in een vrije vertaling van mijn kant en ik kan
hem goed volgen. Ervan overtuigd zijnde dat er veel mensen met mij de Partij
niet meer kunnen volgen omdat de invloed van het rechtse kamp in de Partij veel
te groot is geworden en de vraag is of dat nog gekeerd kan worden. Dat is de
hamvraag want als er niet snel verandering komt vrees ik dat we, zodra de
traditionele kiezer afhaakt, de Partij vervalt tot een kleine middenpartij. Dat
is een zure constatering en of de linkse kiezer gebaat is met de SP als
alternatief is maar de vraag. De keus voor de linkse kiezer is wel heel
beperkt; SP of Groen Links want D66 zit voor mij toch echt aan de rechterkant
van het spectrum en is vooral; in mijn beleving; een Yuppenpartij; die van de
goed verdienende twee verdiener. Dat is waarschijnlijk een karikatuur maar zo
kijk ik er voorlopig maar naar. Verder is er links niets te beleven waarvan ik
denk dat Nederland daar beter van wordt. De sociaal economische paragraaf van
GroenLinks is ook niet de mijne en reden genoeg niet met die partij rekening te
houden. Zo langzaam voel ik wel een liedje opkomen die in de jaren 80 een
behoorlijke hit was. Nu ben ik geen fan van het Goede Doel maar hun lied
België, of waar kan ik heen, was toch lekker om mee te zingen. Hoe kom ik daar
nu toch op? België ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten