Ziekjes

Nadat het andere Klinkertje de meeste van u al vaker een bericht heeft gestuurd over de stand van zaken m.b.t. uw schrijver doe ik nu zelf maar eens een duit in het zakje. Het leven neemt zoals altijd gewoon weer zijn loop, of ik nu ziek ben of niet. Dus hebben we een zeer rustige Pasen achter ons. Lekker rustig en toch ook een beetje leeg. Als tradities, met goede reden, even geen doorgang kunnen vinden dan is dat toch een beetje treurig. Het kon niet anders hoor en ik ben ook blij dat de traditie die wij hebben ( gourmetten met Kerst en Pasen) niet door ging. Daarvoor ben ik echt nog niet op krachten. Natuurlijk vol ik me al heel wat als ik in de ochtend opsta en beetje ontbijt maak. het stelt allemaal nog niet veel voor en ik ben nog steeds blij als ik na de lunch me achterover in mijn bed kan laten zakken om even te slapen. Dat is mijn grootste tijdverdrijf nog steeds, slapen en bijkomen van alle avonturen. Tot aanstaande donderdag want dan komt er weer een Salomonsoordeel aan; wel of geen nabehandeling. Wel of geen chemotherapie, en hoe dan. Dat heeft uiteraard ook invloed op de strijdwijze van de komende tijd. Kan ik alweer snel(ler) aan het werk of wordt dat alles vertraagd door de nabehandeling, ik weet het niet maar het spookt wel in je kop natuurlijk. Aan de andere kant gaat het toch nog redelijk snel en ben ik toch alweer in redelijke doen. En zoals we weten; wachten duurt lang. Nog twee dagen en dan weten we meer, geduld bewaren, het moet maar even.