Trijntje

Weer genoeg ellende deze week; ik ga niet eens een begin maken met opsommen van alle treurnis. liever maar even een ander verhaal. Het is door tussenkomst, en eigenlijk de loslippigheid van Anouk te danken dat het Nederlandse volk weet dat Trijntje voor ons naar het Eurovisie songfestival gaat. Anouk gaat de song schrijven hetgeen ik al tekenend vind wat broer en zus Oosterhuis kunnen toch ook wel wat. Blijkbaar geen vertrouwen en dus Anouk; dat is maar vast een geruststelling want ik heb zelf ook niet zo'n hoge pet op van de creatieve kwaliteiten van de Oosterhuisen's. Maar er komt meer bij kijken dan alleen muziek en hoewel et vast een schat van een mens is (geen idee) heeft ze nu en dan als televisieverschijning§ wel een beetje een harde kop. Dat je eerst dekt; dit is een remake van Cruella de Ville; u weet wel; van de 1001 en 1 Dalmatiers. Daarmee probeer ik maar te zeggen; het moet er een ook nog een beetje uitzien. Niet in de zin van wat mensen in zijn algemeenheid mooi uiterlijk vinden maar ik bedoel meer bijzonder. Het breekbare van Anouk in haar optreden en het aandoenlijke van zowel Ilse als Waylon in hun optreden hebben Nederland geen windeieren gelegd. Dat is wat ik me nu afvraag bij Trijntje; welke emotie gaat ze, behalve met het nummer, oproepen bij mensen en daarvan ben ik niet overtuigd dat het de goede kant opgaat.  Zij komt altijd, in ieder geval bij mij, “hard” over, ook als een ze mooi klein liedje zingt. Nou goed; het duurt nog even en ze al vast wel meer adviezen krijgen en na de nummer twee van dit jaar wordt het voor haar ook heel lastig dat te evenaren. Voorlopig eerst maar eens succes aan het adres van Anouk; maak er iets moois van.