Toeter

Met het andere Klinkertje vanmiddag nog even aan de IJssel wezen kijken, op "jacht" naar een gezamenlijke vriend; de zeearend. Op de tijd en plek waar hij/zij gisteren gespot was zijn wij er nu.

Kijken, wachten, nog langer kijken. Van alles gezien, zien overvliegen en in en op het water gezien.

Een heel mooi plekje, rustig, wat afgezonderd waar zich nu en dan wat andere mensen melden.

Er worden honden uitgelaten, er komt een auto aangereden die wel, niet, wel of toch maar niet uitstapt en even later weer verder rijdt.

kijken, wachten, nog langer kijken. Wat plukken met diverse ganzen stijgen op en keren weer terug, een slechtvalk is aan het jagen in het gebied maar geen zeearend.

De volgende bezoeker aan deze plek meldt zich. Een Vlovlo stationcar ( u begrijpt zo wel welk merk) met Belgisch kenteken meldt zich op de plek en een kalende, grijzende man van klein postuur stapt uit. De achterklep van de auto gaat open en ik zeg nog tegen het andere Klinkertje; hij moet oppassen dat ie niet omvalt. Energiek wordt een enorme telelens met ook nog een fototoestel erachter hangend uitgeladen ( compensatiegedrag ?, kleine mannetjes; grote auto, grote telelens). 

Nu is de man gekleed in wat legerachtig tenue, camouflage kleding. De enorme toeter van een telelens is ook zo verkleed en wordt aan de rand van het terreintje geplaatst. Vervolgens gaat zo'n flaphoed met dezelfde camouflage op het hoofd gezet en gaat de man kijken met een verrekijker. Waarnaar hij kijkt blijft een raadsel voor het andere Klinkertje en uw schrijver maar we vermoedden dat hij op dezelfde melding is afgekomen als waarom wij hier al meer dan twee uur op de uitkijk staan. 

Om het geheel te vervolmaken wordt een tentje opgezet met dezelfde camouflage, zodat het setje compleet is. Het hele plaatje ziet er opeens niet professioneel maar potsierlijk uit. Jammer dat de Vlovlo niet in dezelfde kleuren gespoten was. Wat het nog goed kon maken was dat hij zichzelf nog camouflage op grimeerde hetgeen niet gebeurde, hij verdween in zijn tentje en daarmee was het voorbij.

Zo werd een middagje uitkijken naar de zeearend die we wederom niet te zien kregen, onverwacht zeer vermakelijk.