Jagen

De mededeling dat er alweer een zeearend in het bovenste IJsseldal was gespot bracht ons er toe het autootje te pakken. Hoewel we niet op jacht zijn naar nieuwe soorten en liever gewoon tegen komen ligt het nu even anders.

Het gebied waar we zijn geweest bezoeken we vaker en voor wie er bekend is, het is in de buurt van de IJsseloversteek van de IJssel die daar door het leger is ingericht.

Een apart gebiedje, een postzegel eigenlijk, met name omdat het heel weinig gebruikt wordt. Het was er vandaag heel erg modderig, vies, glad en bijna onbegaanbaar, maar wel mooi. Een van de oude bomen aan de kant van de toegangsweg was totaal, vanaf de grond, om gegaan. Wat een geweld zal dat zijn geweest, en met een onverwacht, enorm rotte stam.

Weer teruggelopen en even verderop weer aan de kant gestaan, het andere Klinkertje druk bezig met spotten van watervogels. Opeens wordt het heel onrustig en gaan vogels er in grote groepen er vandoor. Een chaotische bedoening waarbij groot en klein, watervogel of niet, alles probeerde er een goed heenkomen te zoeken. En dan zagen we hem ( of haar) in de verte opdoemen, een enorme vogel die helaas maar kort in ons beeld was en weg was ie.

Gelukkig hebben we de foto's nog want het andere Klinkertje had in de haast en de stress van het moment kans gezien toch nog twee redelijke foto's te maken.

Blij waren we deze vogel te hebben gezien, al was het maar kort: wij dachten; een zeearend. Ook in de verte en de weidsheid van het landschap duidelijk waar te nemen dat deze vogel enorm is. Bijnaam; de vliegende deur, en zo groot was ie ook. Majestueus, een paar klappen met de vleugels en uit beeld, maar mooi.

Na thuiskomst worden foto's en beschrijving geplaatst op de site die ervoor is; hun conclusie; een buizerd. Maakt niet uit; wij denken beter te weten en voorlopig houden wij het er maar op dat het een zeearend was. Laat ons die lol.