In de loop van de tijd hoopt zich het nodige op, wat een rommel verzameld een mens. Over die rommel heb ik het niet. De rommel van vandaag is allemaal papier, en eerlijk, ik begrijp het niet. Al vaker dan vandaag heb ik een poging gewaagd om de enorme hoeveelheid papier terug te brengen tot aanvaardbare hoeveelheid. Het lukt me telkens om weer wat weg te doen.
De noodzaak is nu meer aanwezig dan ooit om eens goed op te ruimen want de ruimte die ik o.a. gebruik voor het verzamelen en bewaren van papier moet de (klein)kinderkamer worden. Dat betekent dat opa zijn rotzooi moet opruimen en grondig ook. Nu kan ik van spullen meestal wel makkelijk afscheid nemen maar van papier veel moeilijker. Hoe dat komt weet ik niet, het is wel van de laatste periode. Het heeft er misschien mee te maken dat een groot deel van de papiermassa vanwege het gemeentewerk verzameld is. De gemeente is geen koning van het archief voeren, het is er wel maar moeilijk beschikbaar en soms niet meer aanwezig. Dat gat heb ik tot nu toe gevuld, maar nu is het afgelopen. Het is klaar en als ik iets niet meer heb, pech; laat maar uit het archief komen. Het betekent overigens ook dat de grote harde schijf in mijn schedel meer moet opslaan want je kunt alleen ergens om vragen als je weet dat het er moet zijn.
Opruimen dus, plaats maken voor de nieuwe generatie, prachtig. Het is ook wel prima, weg met de troep, weg met alle overbodige zooi, weg ermee. Weg met het slapende papier en welkom slapende kleinkinderen. Een mooie les voor opa.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten