Verwondering

Het andere Klinkertje en uw schrijver zijn flink aan de wandel op het moment. Na een aantal keren 6, 7 en 8 kilometer te hebben gewandeld was het deze week wel raak, een goeie dertien kilometer trokken onder onze voeten vandaan. Na die dertien kilometer was de pap ook volledig op zeg ik maar voor de volledigheid, maar wel heel mooi. We hadden deze route al eens gelopen en dat heb ik al eens beschreven onder de titel Neue DDR? van 30-07-2013, dat ga ik dus niet overdoen. Wel nog even over die indertijd geplaatste foto’s, er is niet veel verandert, zelfde hek, nu met prikkeldraad over de bovenkant en het lage hek is weg, rest wel de rest van het hekwerk met een vrij nieuw bordje waarop te lezen is dat het verboden terrein is achter het hekwerk. En dat midden in het bos compleet met een soort van Kolonnenweg (beton blokken weg van Oost Duitse makelij, ziet er een beetje uit als grasbeton blokken in Nederland, met uitsparingen bedoelt om beton te sparen), het is er allemaal nog, toch weer met lichte verbijstering aanschouwd. Wat jammer is het dat er hier een harde grens loopt tussen het gebied van wijlen jhr Repelaer en Natuurmonumenten. Het gebied is al 150 jaar niet open gesteld voor publiek en dat zal waarschijnlijk wel nog een tijd blijven. Hoopvol is wel dat er gemeentelijke monumenten op het terrein staan die gerenoveerd moeten worden met gemeentelijke subsidie want het landgoed brengt dus te weinig op om dat zelf te kunnen bekostigen. Voorwaarden die gesteld zijn aan de subsidie is dat er excursies op het landgoed worden georganiseerd en dat er tenminste een virtuele beleefbaarheid komt van het 2380 hectare grote landgoed. Het principe, voor wat hoort wat, had wat mij betreft wel wat meer mogen zijn dan de afspraken die er nu gemaakt zijn maar alle begin is moeilijk. Als je zo gewend bent aan een besloten landgoed, compleet met watertoren, landhuis en boerderijen dan is het vervelend als er ineens pottekijkers in de buurt zijn. De transparantie die een subsidie vereist is wat mij betreft verre van ingelost en daar zullen de bewoners van het landgoed in de loop der tijd maar aan moeten wennen. Hoewel ik niet veel vertrouwen heb in de gemeente Apeldoorn en dan heb ik het vooral over het verkwanselen van het Alba gat in Loenen. Verkocht aan een particulier die de hele boel heeft afgesloten voor eigen plezier. En daar meende ik toch dat afspraak was dat de firma Alba het als natuurgebied voor het algemeen nut had moeten achterlaten, maar ik laat me graag corrigeren. Het geld wat dat heeft op gebracht moest Apeldoorn door een lastige periode heen helpen maar het blijft stuitend dat kapitaal op deze manier met gemeenschappelijk bezit kan omgaan, en een gemeente die dat toelaat, belachelijk. 

Terug naar de wandeling want we hebben genoten van mooie uitzichten en zoals het kaartje aangeeft, de startplaats is Groenendaal, het tunneltje onderdoor en dan het Deelerwoud in. Uiteindelijk staan we halverwege ongeveer bij de landingsbaan van luchtmachtbasis Deelen, in ieder geval zou je er uitzicht op kunnen hebben. Nieuw aangeplante bebossing laat dit uitzicht niet toe maar dan weet u ongeveer het kaartje te interpreteren. Op tijd vertrokken werd het zo na de middag wel echt warm en verliep de tocht wat moeizamer. Ook al omdat er dan toch een heuvel of 4 geklommen dient te worden na het 9 kilometerpunt en als de kuiten al wat stijf aan het worden zijn begint het een beproeving te worden. Maar we zijn wat trots dat we deze hebben doorstaan. Slotsom van deze dag; heerlijk gewandeld en in het vervolg nog iets vroeger beginnen.