Hitte

Het heeft wat gekost, de hitte van de afgelopen tijd. Waar anderen al lopen te balanceren met hun energieniveau na weer een hete en dus slecht geslapen nacht, daar voel ik alles nog met een factor drie of vier heftiger. Dat is tenminste mijn beleving van de afgelopen weken die een afwisseling waren van dagen en nachten proberen te rusten en wat te doen. In de vroege ochtend al boodschappen doen, makkelijk koken en tot zondag vooral rustig op de bank geparkeerd zitten kijken naar de Tour en andere sporten. Deuren en ramen dicht om te proberen de warmte buiten de deur te houden. Gisteren was het de laatste dag van de warmte maar in huis is het evengoed nog steeds 25 graden en doorluchten helpt maar niet zo snel als je zou willen. Eindelijk dus ook de moed om weer even een stukje te schrijven. De tour afgelopen, en dan valt er altijd een beetje een gat in je dagritme, na het WK voetbal voor vrouwen, Wimbledon en de Tour de France is er een lacune in het dagprogramma. Niets om te kijken zeggen we dan maar in dit Netflixtijdperk valt dat erg mee natuurlijk. En er is nog de andere sport want de Formule 1 was natuurlijk fantastisch de laatste drie races. Na het enorme debacle in Frankrijk, op een weliswaar zeer kleurrijk circuit, werd de meest kleurloze race van dit seizoen gereden. Maar, dat moet gezegd, de heren hebben het ingehaald en op een geweldige manier. En de politiek zegt u, was daar niets over te schrijven. Natuurlijk is het lokaal helemaal stil gevallen en dat geldt eigenlijk ook voor landelijk na alle gekrakeel over de baantjes bij de EU en het bezoek van Rutte aan Trump. En daar kan ik elke dag over schrijven, wat van vinden en eindeloos over door ouwehoeren; Trump. Zo geen president; niet in daden en niet in woorden. Nog nooit vertoonde politieke corruptie op dit niveau, voortdurend anderen de maat nemen in bewoordingen, en tegen mensen, die hun weerga niet kennen. Als anderen hem de maat nemen dan is het fake, of begint gewoon te schelden, zeer unpresidential. Het is gewoon een schoffie die de wereld en vooral de USA uitlacht, en voeg ik maar aan toe; waar de onder- en de bovenwereld elkaar treffen. Niet besmuikt lachen, ook niet achter de handpalm maar recht in het gezicht, en de helft van de Amerikanen ziet het niet. Die parallel kun je overigens gewoon doortrekken naar Nederland waar veelal het beleid van Rutte en zijn VVD kabinet onderwerp van hoon en discussie maar de steun die hij krijgt voor dit beleid is niet eerder vertoond. En voor mij onbegrijpelijk voeg ik er maar aan toe. Maar verder wil ik het nog even niet met u hebben over politiek.