Het Huis

Bij ons in de buurt is een poos geleden een stel komen wonen waar, voor zover we weten, niemand contact mee had. Ze waren er ineens, zo maar en leefden een tamelijk onopvallend leven, voor zover wij konden nagaan. Op een gegeven moment werd een rozenboog bij de ingang van de tuin geplaatst en een week later ging het stel met veel opzichtigheid trouwen, zo denken we althans. In ieder geval kon de hele buurt zien dat ze richting gemeentehuis vertrokken maar veel andere mensen, familie of vrienden, leken er niet te zijn. Zo nu en dan kwamen we een van beiden tegen met een of meer hondjes. Een vriendelijk goedendag gewenst en onze weg vervolgend bleven we het toch een bijzonder, op zichzelf, stel vinden. Nu en dan waren de gordijnen dagen dicht door het hele huis, soms zo lang dat je dacht; moeten we niet eens iemand gaan waarschuwen. Dan ineens waren de gordijnen weer op en liepen ze weer met de hondjes door de buurt. Dan weer was hij op weg naar zijn werk, zo leek het althans. Een tas op de schouder en dan naar de bus, ga ik van uit. De laatste tijd zagen we het paar al steeds minder en deze week leek het huis ineens weer bijna leeg. Bijna, want de zebravink zat in een kooitje alleen op de vensterbank naar buiten te kijken. U begrijpt dat er in dit huis dan allerlei mechanismes gaan werken. Heeft het beest wel voldoende eten en drinken? Na twee dagen op wacht had iemand een krant aan de buitenkant van het raam geplakt zodat het beestje niet in de volle zon zat. In volle verwondering wat er nu zou gebeuren stond er gisteren onverwacht een auto van de woningbouw en leek het huis te worden opgeleverd maar zonder het paar. In ieder geval het huis staat leeg en wacht op nieuwe bewoners waarvan er echt al wat zijn gepasseerd. Voor zover wij weten heeft het huis zijn bewoners niet veel geluk gebracht want het vorige paar wat er woonde is gaan scheiden en mensen die er daarvoor woonden zijn met lichte ergernis, zeg ik voorzichtig, uit de buurt vertrokken. Nu maar hopen dat een volgende bewoner wat meer geluk in dat huis mag vinden, het ligt toch aan de bewoners en niet aan het huis dat het geluk er maar niet gevonden wordt. Dat lijkt me een redelijke conclusie want anders zou je moeten beweren dat een stapel stenen zorgt voor ongeluk en daar geloof ik nu weer niets van.