Zee

Vandaag voor het eerst in mijn leven zeehonden in het wild gezien. Nu had ik niet verwacht deze prachtige dieren te zien. Dat komt omdat door die verdraaide Lenie ik ongeveer vast zat in de gedachte dat zeehonden alleen op de Wadden voorkwamen. Nog steeds neem ik het haar kwalijk. Waarom zoveel energie en propaganda gepompt in de gedachtes van de Nederlander dat de Waddenzee de kraamkamer en enig verblijf van de zeehond. Gezien vandaag langs de Oosterschelde en het was een echte ontdekking. Eerst wordt je een beetje voor de mal gehouden door deze honden, even snel de kop laten zien dat je zelf denkt; heb ik dat nou goed gezien? Vervolgens ging er een duiken en zag ik duidelijk een staart. Later lagen de dames en heren met jong luieren en van de zon genieten. Samen met het andere Klinkertje hebben we er heel erg van genoten. Wat een avontuur toch weer vandaag. Een dag die echt super was want op 9 december een prachtige zonnige dag die niet te warm of te koud was met 9 graden. Nadat we de Neeltje Jans nog eens zijn rond gelopen terug naar ons kasteel en van daar uit met een broodje achter de kiezen door naar de zee vlak bij huis. We hebben alleen de zee bij huis kunnen bewonderen in de eb fase. Op een ander tijdstip in de middag was het vloed en doordat het strand door de natuur is verdeelt in twee delen moesten we toch een eind om lopen voordat we uiteindelijk bij de vloedlijn waren. Het laatste stuk was erg zwaar om te lopen maar het was zeer de moeite waard. De golven stelden vandaag niet veel voor maar het blijft een machtig schouwspel. Niet zo mooi als ik eerder al eens verwoord heb bij een vorig bezoek aan deze intrigerende provincie (5 december 2013). Toch is het spel van golven net als vuur, je wil er naar blijven kijken. Het is intrigerend en machtig om te zien en toen kwam ook nog de onvermijdelijke terugweg, weer ploeteren door dat natte zand en proberen weer wat vast zand te vinden. eenmaal dat gevonden moest ik toch even uitblazen want het was na alle inspanningen van deze dag toch even een momentje. Daarna niks geen last meer en bij aankomst  in ons kasteeltje de auto gepakt en opnieuw nog even naar de Neeltje Jans en vervolgens nog even naar de winkel. Het was vandaag een heerlijke en vermoeiende dag, zo vermoeiend dat ons hondje na thuiskomst uren nodig had om bij te komen. Zijn toch al korte pootjes zijn vandaag nog een paar centimeter korter geworden. Bij navraag is zelfs de hond het met ons eens; het was vandaag weer geweldig.