Het huisje is ongeveer op het
niveau van de huidige Center Parcs begrijp ik van een van de schoonzonen. Het
is een beetje gedateerd maar alles werkt en in tegenstelling tot een eerder
genoemde firma werkt bijna alles en vooral is het wel goed schoon. Wij blij
natuurlijk. Belangrijker nog is dat het strand echt op vijf minuten lopen is.
We lopen min of meer het park af, een voetgangersbrug over en dan iets naar
rechts, vervolgens even links, dalen en even stijgen en dan ligt ie voor je; de
zee. Nu heb ik al eens eerder verklaard dat ik een bos jongen ben. Op gegroeid
bij bossen die Onzalig worden genoemd heeft de zee ook een grote
aantrekkingskracht. Het gevoel van oneindigheid, oneindig groot. Dat is wat me
de eerste momenten dat ik bij zee ben altijd weer overkomt. Eenzelfde gevoel
als boven in de Alpen; het grootse en meeslepende van natuur. Ontroerend bijna.
Waar een heerlijk gevoel dat we hier zijn, lekker een paar dagen aan zee en
even met zijn tweeën tot rust komen. Het was een drukke en meeslepende periode
zo na het voorjaar. Tijd om even na te denken en die tijd is ons even gegund.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten