Er is er een jarig, oh nee!

Het aloude liedje: er is er een jarig hoera, hoera gaat vandaag niet op. Er zijn er twee jarig, onze kleinzonen die groter aan het worden zijn. Die met ons beginnen te praten en die van alles duidelijk proberen te maken of te krijgen. Een boeiend proces dat wij als oma en opa mogen meemaken. Vandaag zijn we even mee geweest naar een Zweedse kruidenier die niet in dieren doet maar wel in duiven zit. Aan een tuigje mogen ze de winkel door en dat is natuurlijk een hele ontdekking. Op hun ooghoogte zijn andere dingen te beleven dan op onze ooghoogte. Op, voor ons, onlogische plekken wilden ze rechtdoor, linksaf of juist rechtsaf. Boeiend en geinig ook want de eigen wil begint zich steeds meer te vormen. Dus liep het andere Klinkertje met de twee kleinzonen in de buurt van de kassa waarbij de een heel keurig volgend was en de ander de kassazone van geluid aan het voorzien was. Hij wilde iets anders dan oma wilde en liet dat duidelijk merken. Wachtende voor de kassa hoorden we een heel arsenaal voorbij komen waarbij het jengelen toch favoriet was. Pas toen zijn mama de kassa gepasseerd was en snel een broodje worst had gescoord keerde de rust terug bij de Zweedse kruidenier, geweldig.