Koude oorlog?

Ben druk met van alles en nog wat en behalve de persoonlijke zaken ook nog het wereldtoneel een beetje volgen. Nederland stond de laatste weken nadrukkelijk en mogelijk ongewild op het wereldtoneel. Dat heeft nu geleid tot allerlei reacties die lijken te gaan leiden naar een Tweede Koude Oorlog. Hoewel Rusland in de persoon van Poetin een sterke leider heeft is dat niet altijd het soort sterke leider waar de Russen op zitten te wachten. Die roep om een sterke leider is in Nederland ook wel te horen geweest en mensen roepen dat uit onbegrip, uit een gevoel van machteloosheid, uit onzekerheid. Er zijn vast meer redenen te bedenken waarom mensen dat roepen. Sterke leiders zijn met een lantaarntje te vinden en dan is het de vraag of het de sterke leider is die tegemoet komt aan "het gesundenes volksempfinden", of is het een leider die van zichzelf denkbeelden heeft die rust en bedachtzaamheid in de maatschappij implementeren. Die ervoor zorgt dat grote delen van een land met de neuzen dezelfde kant op gaan omdat ze overtuigd zijn dat de sterke leider het bij het rechte eind heeft. Nu kan een sterke leider allen functioneren als hij zelf ervoor zorgt dat ook zijn sterke leiderschap een toets van kritiek heeft. Zonder kritiek geen sterk leiderschap. Dat is waar het bij Poetin mis gaat, hij kan geen kritiek op zijn functioneren verdragen. Hij is eigenlijk geen sterke leider meer maar een man die, klein van stuk, despotisch is ingesteld geraakt. Als je het nader beschouwd heeft hij een nieuwe vorm van Russisch communisme gemaakt. Met aan het hoofd niet de zo gedenkwaardige leden van het Politbureau met een secretaris-generaal maar een Politbureau die door een man wordt bezet; Poetin zelf. Zouden de Russen al nadenken over een post Poetin tijdperk. Want dat komt, vroeg of laat is hij een keer weg. Hij is pas 61 jaar en daardoor lijkt niet de natuurlijke weg de aangewezen manier voor het vertrek van Poetin. Dat zal dus anders gaan. In vroeger dagen kenden we ook nog wel meer mensen uit de Russische politiek, of wat daarvoor doorging. Met Breznjev was er ook altijd Andrej Gromyko, minister van buitenlandse zaken, al tijdens Chroetsjev tot de benoeming van Gorbatsjov. We kenden nog wat mensen van gezicht en naam. Nu, in de era van Poetin kom ik niet verder dan Medvedev en Zjirinovski. Daarmee houd de feitelijke kennis ongeveer op. Is dat een schande? Het voelt niet zo maar is het misschien wel want de Russische politiek is door de geldingsdrang van Poetin voor de wereldpolitiek weer veel belangrijker geworden. Wat Poetin in de naaste toekomst wel of niet gaat doen, wat zijn denken beheerst voor de komende tijd is ook voor het Westen steeds interessanter aan het worden. Wat kunnen we nog van deze meneer verwachten, die, als je hem een kneep op zou zetten toch verdacht veel van Napoleon heeft. Dat strekt niet tot aanbeveling en zou moeten zorgen dat de wereld buiten Rusland waakzaam is en lijft. Geen halfslachtige oplossingen maar gedurfd en met risico de confrontatie aangaan, iets anders snapt deze man niet meer. Keurige tijd doorgebracht in Duitsland volgens mij want ik heb hem vaker vloeiend Duits horen spreken. Nu blijkt dat zijn dochter te Den Haag woonde zou je toch vermoeden dat de Poetin's meer Westers georiënteerd zouden zijn dan ze nu laten blijken. Komt er nu een cliché van heb ik jou daar maar; de toekomst zal het leren. Iets anders kan ik er niet van maken.