Ferro

Kleine Loenense waterval

Het is alweer even geleden dat ik me goed voelde, en goed als in gezond. Niet heel gezond maar veel beter als nu in ieder geval. En wanneer was dat wilde ik voor mezelf weten op dit moment in de tijd, 12 december. Nou dat was toch al even geleden; op 22 en 24 september hebben het andere Klinkertje en uw schrijven nog een behoorlijk stukje gewandeld, eerst in Loenen en vervolgens in het Wekeromse Zand, dichtbij het middelpunt van Nederland. Daarna werd het snel minder en na de laatste controle bleek ook wel waarom het niet gaat zoals het zou moeten gaan. Alle bloedwaarden die met ijzer te maken hebben waren/zijn onderuit. Geen conditie en geen lucht, letterlijk dan. Komt nog dat ik verkouden ben geworden en dat altijd gepaard met een aanslag op de longen waardoor de benauwdheid ernstiger word. Dat betekent heel veel hoesten, dag en nacht. Dus ook voor de nacht een wat rustiger plekje in huis gezocht want het andere Klinkertje moet ook kunnen slapen, nietwaar. In de tussentijd de huisarts bezocht die me een andere pufje voorschreef en die zo snel natuurlijk geen bal doet. Heel vervelend dus vandaag toch maar een E bericht gedaan, afwachten maar. Ook bericht van het ziekenhuis want het ijzer in het bloed is zo laag dat er gestart wordt met ijzerinfusen, 5 weken op donderdagmiddag een infuus. Dat zou veel moeten verbeteren en daar heb ik ook vertrouwen in, dat het dan snel weer beter gaat. Doordat de medicatie wel kan zorgen voor een lager ijzergehalte maar ook weer niet zo laag gaan ze toch ook nog weer speuren in mijn andere zwakke plek, de darmen. Daarvoor komt dan ook nog een keer een oproep want het zou kunnen dat het weer ergens bloed lekt. Net als de vorige keren zeg ik maar; niets van gemerkt en “de slechtste gids in mijn eigen lichaam ben ik zelf”. Een nieuw hoofdstuk in das Endspiel, zo ervaar ik deze periode wel.Het is nu afwachten of het ijzerinfuus zijn werk gaat doen. Dat zou enorm helpen en het is die spanning waarin we ons de laatste dagen van het jaar gaan wentelen. Of zoals de Duitsers zeggen; “nicht oft, aber immer öfter” went het probleem zich naar je toe. En het navrante is dat je er zelf heel weinig aan kan doen. De hoop op een snelle opknapbeurt is groot want dat kan alleen maar bijdragen aan fijne feestdagen, voor mij en voor ons.