Een
soort van tussenbericht noem ik het maar even want het is een interbellum. Na
bezoeken in het ziekenhuis van vorige week is er wat relatieve rust in de
situatie gekomen. De eerste drie maanden niet meer terug en niet hoeven te
weten wat de stand in het bloed is van de foute celletjes, zoals aangeduid door
een van de kleinzoons. Dat geeft, in ieder geval voor nu, even rust. Wat ook
rust geeft is dat er nu iemand in het ziekenhuis is die we kunnen bellen. Dat
hadden we nog niet dus dat is voor de komende periode een soort van
vluchtstrook waar we altijd terecht kunnen. Allemaal rustgevende dingen zult u
denken, dat zal wel achterover leunen en rustig aan doen worden. Dat is nu net
weer niet zo want de andere Aardse vragen gaan gewoon. Gelukkig is het
programma, door de feestdagen, vandaag is Koningsdag, een beetje in de war. Het
is voor ons in ieder geval een rustmomentje. En in afwachting van een nieuwe
nakomeling; want dat staat ook nog in de planning de komende weken. Dat is iets
om naar uit te kijken. En nu maar hopen dat alles goed gaat en vooral dat
iedereen gezond is en blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten