Na
de gemeenteraadsverkiezingen in Brummen heeft inmiddels een gesprek plaats
gehad met alle partijen over hoe het nu verder moet gaan. Dat is een soort
rituele dans die moet worden uitgevoerd, al was het maar voor de bühne. Dat is
ook prima hoor, zo hoort het ook om in de openheid te kennen te geven hoe de
grootste vind dat het verder moet. Nu is mijn oude leermeester aan gezocht als
de wegbereider naar een nieuw college en dus heeft zijn ( en mijn) Partij goede
hoop dat die voorbereidingen zullen leiden naar een nieuwe coalitie die waar
zijn ( en mijn) partij inpast. Of dat zo vanzelfsprekend is weet ik niet, het
komt vaak niet op de inhoud aan maar op de poppetjes. Kunnen ze met elkaar,
hebben ze er vertrouwen in, wordt er voldoende chemie gevoeld in de onderlinge
verhoudingen tussen personen en partijen. Zo zijn er een aantal mensen al jaren
op hun post en u weet dat de houdbaarheid van bestuurders en politici gebonden
is aan data. Zo is Rutte in Den Haag een jaar of tien minister president en
"ze" zeggen dat hij langzaam over zijn houdbaarheidsdatum heen gaat.
Dat geldt overigens ook voor iemand als Pechtold en zijn politieke
"vriend" Wilders die al over de data heen zijn, en je ziet dat hun
momentum geweest is. Er is geen chemie meer met de kiezers alleen, voor hen te
hopen, met hun achterban, de leden. Tot zover Den Haag Vandaag en terug naar de
Brummense werkelijkheid waar we nog nooit een wethouder hebben gehad die, in de
recente geschiedenis, vier periodes wethouder is geweest, en vermoedelijk een precedent
schept omdat het motto altijd is geweest; twee periodes, alleen als het
noodzakelijk is drie. Die blijkbare kandidaat zou het niet moeten willen en
zijn momentum, nou daarover heb ik u al onderhouden. Erger nog dan dat is dat
er een coalitie van vier partijen dreigt te ontstaan die twee kleine partijen
weliswaar de gelegenheid gaat bieden fors uit de hoek te komen qua oppositie
maar een vruchteloze politieke periode tegemoet gaan. Of de democratie daarmee
gediend zal zijn is de vraag. Bovendien betekent vier partijen ook tenminste
vier wethouders en dat hebben we uit een eerdere periode bemerkt is ook ruim
bemeten. Niet doen dus allemaal en laten de winnaars van de laatste
verkiezingen de boel eens goed opschudden en van gebaande paden afwijken. Rust roest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten