Weinig of niks

Het lijkt wel of er niets te beleven valt in de wereld van de van Klinken's. Dat is zeker niet waar, er is genoeg gedoe, sores en leuke dingen. Waar het aan ontbreekt is de zin en de tijd om er af en toe wat naar het zwart-wit toe te vertrouwen. Tijd is er af en toe wel maar dan ontbreekt de zin of omgekeerd. Wat in ieder geval wel speelt is dat de onderwerpen die ik belangrijk vond nu veel minder belangrijk lijken dan in een vorige periode. Bovendien; waar moet je je nog druk over maken in een tijd waar de panelen enorm aan het schuiven zijn. Waarin veel van wat wij voor normaal, als verworven recht beschouwden dat niet meer is. Waar hele branches ineens onder druk staan. Neem nu de warenhuizen als V&D; wat moeten de mensen die daar werken nu denken en doen. Salaris inleveren met het risico dat, als het toch mis gaat met V&D, de WW-uitkering een stuk lager uitvalt want die is gekoppeld aan het laatst verdiende loon. Of moet je als werknemer van V&D zeggen; doe dat maar want dan hoop ik toch dat mijn baan behouden blijft. Dat alles voor de gunst van de aandeelhouder en mensen die op andere manieren belangen hebben bij V&D en die straks niet zeggen; ach dat is sneu, net het salaris verlaagd en nu toch door naar een verlaagde WW. Hij/ zij is er toch zelf mee akkoord gegaan. Dus begrijp ik wel dat de bonden hun eisen kracht bij zetten en de rechtszaak hierover door laten gaan. Maar vrolijk stemt het toch niemand, dit gedoe. Een kreet die je vroeger weleens hoorde, maar nu opvallend minder is mismanagement. Die hadden het gedaan en waren er verantwoordelijk voor. Door het afschaffen van de Gouden Handdruk is de neiging om de verantwoordelijkheid te nemen een stuk minder, zo lijkt het althans. Dus ik ben voor het herinvoeren van de term; mismanagement, ook bij bijvoorbeeld V&D. Waar ondernemers het vroeger altijd een geweldig spelletje vonden; de concurrentie ( want die hield je scherp, werd je beter van etc.). Zo is dat spelletje naar een ander niveau afgedaald en is de concurrentie ineens de schuld van alle ellende. Met name de lage prijzen ketens als Action en Primark staan hoog genoteerd en daarnaast hebben de traditionelen de plank volledig mis geslagen waar het de internetverkoop aangaat. De klant wil wel kijken in de winkel wat voor artikel het precies is maar kopen doen ze online. Je artikel wordt thuis bezorgd en dus hoef je er niet mee te sjouwen in de stad, en meestal nog wat goedkoper ook als je goed oplet. Management van de traditionele warenhuizen hebben zitten slapen of hebben geen adequaat antwoord kunnen vinden op de gewijzigde omstandigheden en het personeel moet maar zien. Dat is een moeilijk persoonlijk besluit wat die mensen moeten nemen. Rechten kan je hebben maar ze uitoefenen is een stuk ingewikkelder, zoveel is zeker.
" Wie nu nog zwijgt moet alles vrezen" staat er te lezen. Een tekst die gebruikt werd ter gelegenheid van een protestmars tegen racisme maar die ik hier ook treffend vind.