zaterdag 10 januari 2015

Charlie H.

 
Natuurlijk, een afschuwelijke daad, een misbruik van onze democratische Europese maatschappij. Het is van een treurigheid die niet te beschrijven valt. Het is ook een aanval op een systeem waardoor ik in staat ben om dit aan u te schrijven. Waarschijnlijk zouden we in een maatschappij die gedomineerd wordt door dit soort figuren meemaken dat internet helemaal afgeschaft werd. Het feit doet er niet aan af maar toch ben ik geneigd dit te schrijven. Het dogma; alles moet kunnen, je moet altijd kunnen zeggen wat je wil, is volledig in beslag genomen, wordt geëxploiteerd, is geannexeerd door een kliek die ik niet mag en die de mijne niet is. Dat mag ik zeggen volgens hun maar dan ben ik eigenlijk al een beetje verdacht als je een vraagteken zet bij altijd alles maar moeten kunnen zeggen. Ja, zeggen politici dan; als het niet kan moet het door de rechter worden terug gefloten. Nu zien we waar dat toe leidt. Een man uit Venlo( door anderen wel aangeduid als de witte neger uit Venlo) die de grenzen opzoekt, die te hoop loopt tegen het rechtssysteem. Een rechtssysteem die dan grenzen aangeeft, zoals we hebben afgesproken in ons democratisch bestel maar dat niet meer accepteert. Ik vind dat ik dat moet kunnen zeggen, bij deze.
Vervolgens hoor ik Aboutaleb roepen dat ze ( de jihadisten) moeten oprotten, en daarin heeft hij gelijk. Als je het niet eens bent met ons systeem moet je wegwezen. Dat ben ik volkomen met hem eens. Hoe is Aboutaleb, buiten zijn positie als burgemeester van Rotterdam, in andere situaties, is hij dan Charlie? Degenen die het democratisch systeem misbruiken om hun eigen gelijk te halen, een gelijk dat niet gelijk is aan democratie, die mensen moeten maar wegwezen. Daarvoor is in onze open maatschappij geen plaats, een contradictie in terminis.  Hoe gaan we dat oplossen de komende tijd, de komende jaren? Er is geen instant oplossing. Soms kan de geschiedenis je iets leren maar is dat nu ook zo? Zijn er eerder ervaringen met soortgelijke situaties opgedaan? 
Het antisemitisme is van alle tijden, zo lijkt het wel. Terreur in allerlei vormen ook, of ze nu religieus bepaald zijn, etnisch bepaald zijn of om andere redenen. De terreur in Mexico is van een andere orde en wordt bepaald oor de onderwereld die zich vermengt met de bovenwereld maar wel terreur. Misdadigheid die ontaardt in terreur als je het vriendelijk wil zeggen. De terreur die de laatste week in Frankrijk heerste komt voort uit het gevoel van achterstelling. Of is het toch anders en zijn het, zoals I.S., vooral mensen die de wereld hun Rambo mentaliteit willen opleggen, onder het mom van de Islam. Het recht van de sterkste; is dat de kant waar we heen gaan? Het blijft onduidelijk en in de tussentijd is het rondom de strijd tegen I.S. ineens opvallend stil geworden. Tijdens de oorlog in Vietnam gebruikten de Amerikanen Charlie als aanduiding van de vijand. Hoe curieus.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten