Het nieuws bericht deze ochtend dat
mijn Partij akkoord is gegaan met de JSF. Dat is een groot verdriet waarover
het laatste niet gezegd en gedacht is. Daarover gaan binnen de Partij harde
woorden vallen. Je kan niet volhouden dat het een verstandig besluit is in het
licht van de geschiedenis van dit dossier. We zijn door Balkenende nota bene op
sleeptouw genomen in dit gedrocht. En nu, na jaren, gaat mijn Partij, er na
zoveel verzet, voor zorgen dat deze ongewenste straaljager er alsnog komt. Wat
zijn dat toch voor krachten die er vrij komen als je zo nodig mee moet regeren.
Waar blijven de principes en uitgangspunten. Dit is politiek van een niveau wat
niemand kan bedenken. Dan kan onze voorzitter wel een prachtige actie doen voor
kinderen van asielzoekenden, hier had hij een actie moeten doen. Als Kamerlid
was hij tegen, nu als voorzitter voor? Als Kamerlid was Samsom tegen, nu als
fractievoorzitter van een coalitiepartij is hij voor. Wat zijn dat voor mensen.
Boor deze regeringsperiode had ik ze hoog zitten, was ik zeker van een man als
Spekman, een trouwe bondgenoot. Nu hij er zo weinig van terecht brengt en
gestuurd lijkt in plaats van zelf te sturen, kan ik eigenlijk niet anders zeggen
dan dat mijn Partij door lichtgewichten in het middelpunt van de macht gehouden
wordt. Dat hebben ze zelf niet door, zo lijkt het wel.
Het wordt tijd voor een kleine revolte
in de Partij, er moeten ( alweer) nieuwe bezems aan te pas te komen om de boel
schoon te vegen. Actie dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten