Discipline

Moet mezelf wat discipline opleggen om te beginnen met schrijven. 

Dat schrijven op zich is geen punt, alleen de tijd ervoor vinden, ben weer met van alles bezig. De Partij waar het uitkomen van een nieuwsblad nu even belangrijk is. De lokale VVD heeft, in navolging(?) van de Partij ook een gesponsord nieuwsblaadje uitgebracht, ziet er veel gelikter uit dan de onze. Daar is professionele (betaalde?) hulp aan te pas gekomen is dan mijn conclusie. Maar goed; daar moet dus ook van onze kant weer aan gewerkt worden. Dan ben ik bezig met iets te maken voor onze dochter en schoonzoon, in mijn gedachten loop ik al een middagwandeling op de hei bij Assel. Dan is er vanavond nog een bijeenkomst van de vroegere rekeningcommissie van de gemeente die nu omgedoopt is tot auditcie. Een bijeenkomst waar ik bij het lezen van de stukken alweer de kriebels krijg. Het gemak waarmee de accountant adviseert om nu iets anders te doen dan enkele jaren geleden. Met de wijsheid van nu had ik misschien ook wel anders beslist maar die accountant is ervoor ingehuurd om de wijsheid van nu op dat moment, enkele jaren geleden, al te hebben.  

Lijfspreuk

Maar goed; discipline is ook om een stukje te schrijven waarbij ik mezelf wederom een druk opleg omdat een stukje toch enkele keren per week het licht moet zien. Dan moet ik nog tijd vinden om het wat op te leuken, de eerste informatie moet er nog in. Het is wat maar oorzaak van alle bezigheden zit in het algemeen aan de andere zijde van de tafel waaraan ik werk. 

Mijn eega sinds 30 jaar is een poosje geleden begonnen met een website. Vooral om haar foto's kwijt te kunnen die zij een aantal jaren al maakt van de natuur in zijn algemeenheid. Veel foto's van bloemen, vlinders en vogels en nog veel meer. Allemaal te bekijken op www.anneliesvanklinken.nl. 

Maar goed, discipline dus. Discipline om je te houden aan een gekozen onderwerp en in haar geval heeft dat veel bewondering geoogst. Een jaar lang vanuit dezelfde positie onze tuin op de gevoelige plaat vast gelegd. Elke dag tussen 8.30 en 9.30u, een jaar lang met onderbreking van 7 dagen want ook wij gaan er 1 keer per jaar een week tussenuit. Daarover kom ik vast nog wel een keer te spreken.

Die discipline om dagelijks een foto te maken heeft behalve een mooi resultaat ook opgeleverd dat er een mooi staaltje van discipline is getoond, waarvoor respect.

Dan nog even over de lijfspreuk want die gaat vast nog vaak terugkomen; iemand die bevlogen is over hoe onze samenleving in elkaar zit en hoe daarmee om te gaan. Zo voel ik me en zo is, als de lijfspreuk, de oorsprong van alle daden. Je hebt deze lijfspreuk uiteraard ook in andere woorden; dan is het; vele handen maken licht werk, etc.

Samen doen, samen sterk heeft voor mij veel meer te maken met de solidariteitsgedachte maar ook daarover vast binnenkort meer.