Bestuurlijk eind

In een vorig Blog vertelde ik een aantal zaken met u te willen bespreken en ik ben niet verder gekomen dan één en dat was het leuke. Er zijn een paar andere dingen waar ik wat over wil melden. Dat is natuurlijk de politiek en omdat we richting de gemeenteraadsverkiezingen gaan is er wel wat te melden.
Er zijn gewoontes in bestuurlijk Nederland en die lijken in de gemeente waar ik woon nu met voeten getreden. De mores staan onder hevige druk. Daarop verschijnt nu ook commentaar en waarop dan vraagt u zich als argeloze lezer wellicht af. Het gaat in dit geval om een complex bestemmingsplan, groot en er gaat veel geld in om. Er zijn ook heel veel partijen bij betrokken en de complexiteit maakt dat het plan telkens in de behandeling in de raad is op geschoven. Soms in hun lange termijnagenda en soms doordat het college de behandeling in de raad uitstelde omdat er telkens weer nieuwe aspecten opdoken die ook om een antwoord vroegen. Nu zijn we in de slotfase van de behandeling en blijkt dat de strategie om door en op te schuiven zijn vruchten gaat afwerpen want de raad is nu zo onder druk gezet dat zij het gevoel heeft dat er nu besloten moet worden. Dat is natuurlijk nonsens want als het in de planning van de raad, de ambtenaren, dan wel het college, beter had gepast dat het in mei van dit jaar behandeld zou worden was het op dat tijdstip behandeld. De verkiezingen liggen dwars en zijn leidend ( of is het in dit geval lijdend) en het college wil blijkbaar voor de verkiezingen een kogel door de kerk en voert de druk op met oneigenlijke argumenten; het moet nu anders ligt het vier jaar stil en gebeurd er niets in ons dorp. Bovendien, en dat is wat mij betreft nog ernstiger is er een grove schending van de mores want met dit plan leggen ze een volgende raad en college een erfenis op, zowel ruimtelijk als financieel. Dat noemen we in gewoon Nederlands; over je bestuurlijke graf willen regeren en dat moet je niet willen, zo was tot nu toe het devies. Blijkbaar zijn er zulke grote belangen mee gemoeid, die niets met een bestemmingsplan van doen hebben dat voor deze werkwijze is gekozen, dan wel dat men het zich heeft laten opdringen. Over je bestuurlijke graf heen willen regeren, en zeker op dit tijdstip; zes dagen voor de gemeenteraadsverkiezingen, is geen gewoonte geweest in deze gemeente en met die gewoonte gaat gebroken worden. Ongetwijfeld onder de noemer dat het te belangrijk is en dat het nu moet gebeuren, maar voor wie en waarom wordt maar niet duidelijk genoeg. In de voorgaande teksten heb ik getracht om die zienswijze in te brengen dat snelheid een zelf gekozen wapen van het college is en, wat mij betreft; onnodig, onwenselijk, onaf en ongecultiveerd.