Genieten

Het is vandaag een beetje donker buiten, een tweede wintertje staat ons te wachten want de eerste was wel lang en vervelend maar uiteindelijk viel het allemaal wel mee. Geen Elfsteden kwaliteit, de winter tot nu toe. De meeste tocht der tochten werden in de tweede helft van februari verreden maar daar ziet het nu niet naar uit. Hoeft ook niet want krabben op de vroege ochtend is op zich al vervelend genoeg. Donker dus en niet alleen door het weer maar gisteren een herdenkingsdienst gehad van een oud collega in de gemeentepolitiek. Dat is in de tijd dat ik erbij betrokken ben en was, de tweede wethouder die in het harnas, en beide op 62 jarige leeftijd, overlijdt. Het is natuurlijk een toeval want ik ben niet zo van de voorzienigheid maar toch. Het was een mooie bijeenkomst die zowel de man goed kenschetste in zijn functie als in zijn vorige functie. Beer van een vent was het, welbespraakt en vooral een warm mens. Het mooiste van de dienst vond ik zelf hoe hij beschreven werd als man te midden van zijn familie. Dat je dan zoveel overeenkomsten kan voelen is verrassend en toch ook weer niet. Hij was begaan met van alles en iedereen maar vooral toch met het eigen gezin. Dat is de grote overeenkomst die ik zelf voel, er proberen zoveel mogelijk te zijn, ondanks beperkingen van werk en andere dingen voor de kinderen, kleinkinderen en het andere Klinkertje. Die heeft het ook niet zo makkelijk de laatste dagen en is dan toch mijn steun en toeverlaat waarmee de sterkte van het vrouwelijk geslacht maar weer eens is aangetoond. Voor dat doorzettingsvermogen bewonder ik haar zeer, en niet alleen daarom  maar dat begrijpt u wel. Ondanks alles wat er de laatste week weer gebeurd is proberen we zoveel mogelijk te genieten van de mooie momenten die er zijn. Dat is ook wel een beetje de les van gisteren voor mij, blijven genieten van het leven. Graag had ik nog met die fijne oud-collega gekletst  over politiek, familie en van alles en nog wat... en dan loop je aan tegen de delicaatheid van het leven, en de dagen die je elke dag plukken moet; we vergeten dat te veel en te vaak; om te genieten van dat we er zijn.