Onverwacht

Vandaag een lekker dagje vrij en gister werd het al aangekondigd; het wordt mooi weer. Dat betekent omdat er niets anders op de agenda staat; een dagje weg. Dat was nog niet zo onverwacht maar het komt nog. Gekeken waar er nog iets te spotten viel en dat was deze keer ergens in Drenthe. Dat is een heel eind maar weer eens wat anders en onbekend, kan leuk worden en zeker onverwacht. Dus wij naar Drenthe en uiteindelijk bleek de beoogde fotoprojecten dicht bij Veenhuizen te zijn neergestreken. Echt precies naast het complex van de p.i. Veenhuizen. Voor de rest wel een mooi gebied overigens. Eenmaal foto en filmpje gemaakt weer richting huis zoals u van het andere Klinkertje en mij gewend bent; via de omweg. Dus komen we ergens in het buitengebied terecht en koen we een groep knobbel- en wilde zwanen tegen. Het andere Klinkertje opgewonden want die komen hier niet veel voor. Dat was dus erg onverwacht en mooi want ook nog een zwanendans op film, onverwacht. Onze weg vervolgend die we ons door TomTom hebben laten opleggen komen we onverwacht langs het herdenkingscentrum Kamp Westerbork gereden. Dat is te toevallig en onverwacht om te negeren dus zetten we de auto op de parkeerplaats en lopen naar dat centrum. Kost entreegeld en gezien de tijd besluiten we, ook omdat onze kleine vriend nog moeten worden uitgelaten, om verder het aanwezige bos in te lopen. Na eerst verkeerd te zijn gelopen zien we een bord, richting Kamp Westerbork. Die richting lopen we  op nadat we vanwege een radiopark de telefoon hebben uitgezet. Het radiopark blijkt na een ferme wandeling een serie telescoopachtige apparaten op een rij te zijn. Een bordje wijst ons de weg naar het Kamp. Na nog een kleine kilometer te hebben gewandeld ligt het ineens voor ons; Kamp Westerbork. Nu waren het andere Klinkertje en ik nog nooit op zo'n plek geweest en dus was het een indrukwekkende ervaring. Een ervaring die nogal snel moest vanwege de invallende donkerheid en de terugweg van drie kilometer door een steeds donker wordend bos. Maar toch; het huis van de kampcommandant in de glazen sarcofaag; de barakken en het stukje spoor wat omhoog gebogen staat als het teken en monument van Kamp Westerbork. Het was onverwacht, mooi, ontroerend bijna toen het andere Klinkertje en ik, in het schemer, als enigen door het Kamp liepen. Een onverwachte ervaring op het einde van een mooie dag, het was geweldig en overweldigend.