Dat viel mee

Twee weken geleden besteedde ik een heel epistel aan de Formule 1 en dan met name over de rol die een bepaald iemand speelt in die wereld. Afgelopen weekend was de tweede race van het seizoen en gelukkig was ik net op tijd weer zo geprepareerd dat ik de race thuis kon zien.  Wat een meevaller was dat. Het is lang geleden dat ik zo'n mooie race gezien heb. Natuurlijk was de doorbraak van de hegemonie van Mercedes door, in dit geval Ferrari, een mooi gevoel. Er is in ieder geval weer strijd tussen de merken en dat is goed. Als de wedstrijd van tevoren beslist is en 1 merk wint alleen de vraag is welke coureur dan is voor mij de lol er gauw af. Nu was het echter zo dat door het racen, en niet door een toevalligheid, Ferrari er met de winst vandoor ging en ik eindelijk een beetje blij was met dhr Vettel. Blij was ik ook met Verstappen junior die een mooie race reed en de hele race zijn verstand erbij hield ( daar kan pappie wat van leren) en uitreed op de zevende plaats. Slechts in een fractie van en seconde zag ik ineens senior in de auto zitten en dat was toen er de pits ingereden moest worden en dat te enthousiast ging. Hij raakte iets buiten de baan en half in een grindbak. Na alle grapjes die daarover gemaakt zijn zal ik niet een nieuwe aan het oeuvre toevoegen want het opzoeken van een grindbak kan toch niet in het DNA van de Verstappens zitten. Gelukkig liep het avontuur met de grindbak goed af en hij werd dus, als jongste ooit, zevende en pakte punten in het nieuwe systeem. In het oude systeem kregen de nummers 1 tot en met 6 punten dus dan was het zero points geweest. Niettemin gaat hij er wel komen, deze Max want hij heeft veel meer talent dan zijn vader en is , nog belangrijker, verstandiger en wijzer dan senior. Hij gaat ver komen, goed voor hem.

PS 2015

Het is een drama geworden voor dit kabinet, voor het kader van mijn Partij en voor de Partij in het algemeen. Gehalveerd, niet meer en niet minder. Daar past op zijn minst wat deemoedigheid en is zelfreflectie op zijn plaats. Een halvering betekent niet meer dat de kiezer je niet begrijpt, dat je idealen niet meer aankomen en dat jij de wereld wel begrijpt maar de wereld jou niet meer. Het heeft zin daarbij stil te staan en niet, zoals nu gebeurd, te roepen dat je erop gerekend hebt, dat het pijnlijk en niet onverwacht is maar dat je blijft strijden voor de sociaaldemocratische idealen. Wat een gelul zeg, dat ervaar ik nu heftiger dan andere keren. Dat komt door het gevoel dat de Partij er nu fundamenteel naast zit, een fundamenteel andere koers heeft gevaren en daar dus nu de wrange vruchten van plukt zonder daar constructief mee om te gaan. Het belang van het kabinet staat voorop, dat geldt voor mijn partij en zeker voor de VVD. Nu vinden 90% van de kiezers van de laatste partij dat het kabinet moet doorgaan. Ja, dat geloof ik graag want tenminste het gevoel en de opvatting leeft, onder Partijleden maar zeker onder de kiezers dat mijn Partij VVD beleid uitvoert en daarmee een aangename partner is voor diezelfde partij.

Nu moet ik nu dan erg lachen om Jan Mulder en soms ook niet. Gisteren toch een mooie uitspraak van hem op de vraag of hij ging stemmen; “Als kiezer die altijd links heeft gestemd; Een uitslag de vorige keer dat die Partijen gescheiden moesten worden; in Nederland gaan ze samen en zijn er nog content mee ook. Zo misselijk makend.” Aldus Mulder in een vrije vertaling van mijn kant en ik kan hem goed volgen. Ervan overtuigd zijnde dat er veel mensen met mij de Partij niet meer kunnen volgen omdat de invloed van het rechtse kamp in de Partij veel te groot is geworden en de vraag is of dat nog gekeerd kan worden. Dat is de hamvraag want als er niet snel verandering komt vrees ik dat we, zodra de traditionele kiezer afhaakt, de Partij vervalt tot een kleine middenpartij. Dat is een zure constatering en of de linkse kiezer gebaat is met de SP als alternatief is maar de vraag. De keus voor de linkse kiezer is wel heel beperkt; SP of Groen Links want D66 zit voor mij toch echt aan de rechterkant van het spectrum en is vooral; in mijn beleving; een Yuppenpartij; die van de goed verdienende twee verdiener. Dat is waarschijnlijk een karikatuur maar zo kijk ik er voorlopig maar naar. Verder is er links niets te beleven waarvan ik denk dat Nederland daar beter van wordt. De sociaal economische paragraaf van GroenLinks is ook niet de mijne en reden genoeg niet met die partij rekening te houden. Zo langzaam voel ik wel een liedje opkomen die in de jaren 80 een behoorlijke hit was. Nu ben ik geen fan van het Goede Doel maar hun lied België, of waar kan ik heen, was toch lekker om mee te zingen. Hoe kom ik daar nu toch op? België ?

Teleurstellend?

Het is u misschien ontgaan maar mij zeker niet; het nieuwe Formule 1 seizoen is weer begonnen. Bijna traditiegetrouw in Melbourne , Australië en de reden dat dit belangrijk is heeft te maken met de tijd. De race begint onze tijd om 6u in de ochtend hetgeen nogal vroeg is. Geen nood want, hoewel de wekker niet gezet was ik er toch op tijd uit. De rare spanning die dat blijkbaar toch met zich mee brengt zal er oorzaak van zijn geweest dat ik op tijd voor de tv genesteld zat. In afwachting van een race die uiteindelijk met 17 man van start ging. In een veld van 20 waren er twee tevoren al afgehaakt en 1 bolide deed niet mee omdat de versnellingsbak onreparabel was en niet voor de race weer klaar zou zijn. Dat was op zich al vreemd want ze kunnen binnen 3 seconden vier wielen vervangen en een versnellingsbak is wat anders maar niet repareren? 17 auto's dus en dat is een mager gezicht, dat ziet er zelfs naar uit alsof de klasse aan het uitsterven is. Het voelde niet goed wat hier gebeurd. Vervolgens waren er twee races; 2 Mercedes coureurs waren niet met elkaar aan het racen en de rest. Daar gebeurde nu en dan wat leuks en dat leidden in de eerste bocht ertoe dat er een Lotus uitging en dat de andere met schade moest parkeren. weer twee minder. In ronde 34 viel vervolgens Neerlands Hoop in bange dagen, Verstappen jr uit met een defecte ( opgeblazen?) motor. Gelukkig geen einde in de grindbak maar dat kan ook bijna niet meer want grindbakken horen bijna bij het verleden. Max kon er dus niets aan doen en hij deed het eigenlijk geweldig goed, leeftijd of niet, hij is een veel betere coureur dan zijn vader.
Als deze sport zo doorgaat hoort ze ook binnenkort tot het verleden. Dit gaat echt niet meer goed komen zo vrees ik. Nadat vorig jaar de reglementen zo waren gewijzigd dat er een soort van hybride auto ontstond met een turbomotor die de auto's lieten klinken of ze een zware hoest hadden zo zijn er dit jaar nog meer aanvullende regels gekomen. Het maakt een race kijken er niet spectaculairder op; het was, als je voor de overwinning keek, buitengewoon saai. Nu kan je natuurlijk stellen dat Mercedes de boel goed voor elkaar heeft en de anderen niet moeten zeuren maar aan de andere kant is het wel zo dat de sport er zwaar onder te lijden heeft. Lijden met een hoofdletter L want het is bij tijden gewoon gênant. Uiteindelijk gaan mensen er niet meer voor naar het circuit komen of een betaalkanaal per maand betalen om de races te kunnen zien. Het zijn, zoals ik net al betoogde, geen races. Alle kunstgrepen ten spijt is het een sport die niet meer de grenzen van wat mogelijk is opzoekt, die daardoor niet meer spannend is en en die zijn eigen ondergang tegemoet rijdt. Oplossingen zijn er natuurlijk vele waar het belangrijkste moet worden; wat is voor de toeschouwer en de kijker thuis het mooiste. wat geeft het meeste kijkplezier. Geef het volk brood en spelen is geheel uit het oog verloren en daarvoor is maar een miezerig mannetje uit Engeland aan te wijzen. De man die altijd het credo heeft; als het goed gaat ben ik het en als het is gaat hebben de anderen het niet goed gedaan en ik moet er vooral zoveel mogelijk aan verdienen. Dat mannetje is inmiddels zo puissant rijk geworden is van de F1 dat ze hem verplicht met pensioen moeten sturen; zijn "verdiende" miljarden terug laten storten in een fonds om de Formule 1 er weer bovenop te helpen. Dat mannetje zouden ze moeten aanpakken want die heeft megalomane neigingen waarin zelfverheerlijking een grote rol lijkt te spelen, in mijn tijd werden die mensen gewoon opgenomen en kregen ze daar pilletjes voor; ach ja, die goeie ouwe tijd.

Systeem

De politiek deze week een beetje gevolgd vanwege het gedoe rondom twee bewindslieden. Het integriteitsbureau van onze vrienden van de VVD draaide op volle toeren om het allemaal op orde te krijgen en voorlopig te houden. Niet alleen in Den Haag is er gedoe maar ook in den lande. Niet alleen in Limburg was er gedoe maar ook in de provincie Utrecht was er relletje rondom de benoeming van een burgemeester. Nu volg ik de politiek altijd wel maar toch wat meer op afstand dan ik gewoon was. Ook deze soap met twee bewindslieden heeft weer een paar losse eindjes waarvan je denkt; hè, ...hè. De afgelopen jaren zijn er toch mensen niet opgestapt die daar heel wat meer reden toe hadden. Dit lijkt echt op schuiven in de coulissen om voor te bereiden op..? Ja, voor te bereiden op wat komen gaat. Dat zijn de verkiezingen van aanstaande week waarvan iedereen nu maar moet bedenken dat het daarna nooit meer anders wordt. Na deze verkiezingen is het ongeveer gebeurd met de gevestigde partijen en gaan we zien hoe het onder de nieuwkomers gaat. Dat zal nog wat noviteiten gaan geven. Of Nederland daar echt op zit te wachten is maar de vraag. Het gaat zoals met de portemonnee; iedereen denkt bij maatregelen van de overheid dat het voor het eigen inkomen wel mee zal vallen. Nou dat is meestal dus niet zo. Zo denken we ook dat allerlei ziektes vooral bij anderen voorkomen en jezelf zoiets niet kan of zal gebeuren. Het wachten is dus op nieuwe machthebbers en op de manier waarop ze dan met de macht omgaan. Daarom gebeurde van de week wat er gebeurde; er moet alvast geschoven worden met poppetjes want inhoudelijk had het weinig zin wat er gebeurde. Het is onderdeel van een geregisseerd plan, zo is in ieder geval mijn speculatie. Waarom, waartoe en waarvoor; nog geen idee maar ik denk dat het de komende weken wel duidelijk wordt.

Vertrouwen

Een achtbaan noemde het andere Klinkertje de afgelopen periode. Dat is wel een mooie titel voor een periode die een mens nog eens met de neus op de feiten drukt. Die achtbaanrit had maar zo voor een snel en voortijdig einde kunnen zorgen. Dan had er niets anders gerest dan The Endgame. Het laatste stukje naar het eind, naar de eeuwige jachtvelden. Toch heeft me dat niet zo bezig gehouden want net als bij eerdere crisis is het niet het gevoel gekomen: this is the end. Nee dat had ik niet terwijl ik het weleens gehad heb. Inmiddels 35 jaar terug heb ik wel gedacht dat het einde der tijden voor deze jongen aangebroken was. Wat was ik ziek door een niet, in een ziekenhuis liggend, herkend ziektebeeld. Nadat eindelijk herkend was welke ontsteking ik had en welk antibioticum geschikt was restte een snel herstel. Toch is die periode me, van alle keren dat het weleens bijna mis ging, het meest bij gebleven. Nu dus niet: er gloort een behandeling. En dat ondanks dat het, in principe, een levensbedreigend ding is, lijk ik weer eens langs de afgrond te gaan maar het net op tijd te redden om er langs te komen. Niet dat al het spannende er nu af is maar het geeft vertrouwen dat ze lijken te weten waar ze mee bezig zijn. Dat gevoel had ik niet. Als er geen vertrouwen is en op vertrouwen is veel op gebaseerd in het leven, als dat er niet is, komt het niet goed.