In alle bezigheden van de
laatste tijd wel veel muziek gehoord maar niet geluisterd. Dat is een heel
verschil, dat weet u wel. Nu heb ik bij het klussen meestal wel een radio aan
staan en staat de een of andere zender te blèren. Lekker is dat wat vroeger de arbeidsvitaminen
heette, zo af en toe pik je een liedje op om lekker mee te zingen. Ongedwongen
en meestal niet luisterend naar teksten of lettend op de schoonheid van deze
kunst. Het stond aan als het muzikale achtergrondbehang.
Nu heb ik mezelf al vaker bekend gemaakt als cultuurbarbaar, erkend en al, maar deze kunst gaat niet aan mezelf voorbij.
Nu heb ik mezelf al vaker bekend gemaakt als cultuurbarbaar, erkend en al, maar deze kunst gaat niet aan mezelf voorbij.
Het heeft toch iets van
onuitwisbare geschiedenis. Het blijft ook bewaard, in het perspectief van de
eeuwigheid maar even uiteraard, maar voor dit tijdvak lang. Wat Beethoven en
Bach voor de zeventiende eeuw waren zo kunnen we nu niet om een aantal
belangrijke muzikanten heen. Grote en kleine grootheden. Elvis, Chuck Berry en
iemand als Buddy Holly zijn grote namen die invloed hadden op opvolgers als de
Beatles en the Stones. Overigens wordt wel beweerd dat alle muziek al eens
geschreven is en dat veel van het werk van bijvoorbeeld Lennon and McCartney
heel veel overeenkomt met dat van Bach en Beethoven.
Als je Elvis beschouwd als
de grondlegger van de hedendaagse muziekcultuur dan is het interessant om te
weten door wie die zich beïnvloed voelde. Een
paar invloeden komen uit de country, de blues maar vooral toch de gospel.
Latere invloeden zijn er natuurlijk ook maar het gaat mij om de eerste stappen,
waarmee is iemand groot gebracht.
Een blanke jongen in het zuiden van de USA
die beïnvloed is door de gospel die toch vooral van de Afro Amerikanen was. De
favoriete zanger van deze jonge Elvis was Mario Lanza. Die heeft een bijzondere
stem zoveel is zeker, een tenor, een operazanger. Lanza was Amerikaan van geboorte, de stem doet toch denken aan een originele Italiaan. Een originele Italiaan als Enrico Caruso die ik op sommige opnames wel weer erg op Pavarotti vind lijken, en eigenlijk is dat uiteraard andersom. Pavarotti is van later maar inmiddels ook niet meer.
Stukje Italiaanse opera;
Stukje Italiaanse opera;
Geen opmerkingen:
Een reactie posten