dinsdag 7 mei 2013

Muziekloos



In alle bezigheden van de laatste tijd wel veel muziek gehoord maar niet geluisterd. Dat is een heel verschil, dat weet u wel. Nu heb ik bij het klussen meestal wel een radio aan staan en staat de een of andere zender te blèren. Lekker is dat wat vroeger de arbeidsvitaminen heette, zo af en toe pik je een liedje op om lekker mee te zingen. Ongedwongen en meestal niet luisterend naar teksten of lettend op de schoonheid van deze kunst. Het stond aan als het muzikale achtergrondbehang.
Nu heb ik mezelf al vaker bekend gemaakt als cultuurbarbaar, erkend en al, maar deze kunst gaat niet aan mezelf voorbij. 
Het heeft toch iets van onuitwisbare geschiedenis. Het blijft ook bewaard, in het perspectief van de eeuwigheid maar even uiteraard, maar voor dit tijdvak lang. Wat Beethoven en Bach voor de zeventiende eeuw waren zo kunnen we nu niet om een aantal belangrijke muzikanten heen. Grote en kleine grootheden. Elvis, Chuck Berry en iemand als Buddy Holly zijn grote namen die invloed hadden op opvolgers als de Beatles en the Stones. Overigens wordt wel beweerd dat alle muziek al eens geschreven is en dat veel van het werk van bijvoorbeeld Lennon and McCartney heel veel overeenkomt met dat van Bach en Beethoven. 
Als je Elvis beschouwd als de grondlegger van de hedendaagse muziekcultuur dan is het interessant om te weten door wie die zich beïnvloed voelde. Een paar invloeden komen uit de country, de blues maar vooral toch de gospel. Latere invloeden zijn er natuurlijk ook maar het gaat mij om de eerste stappen, waarmee is iemand groot gebracht. 
Een blanke jongen in het zuiden van de USA die beïnvloed is door de gospel die toch vooral van de Afro Amerikanen was. De favoriete zanger van deze jonge Elvis was Mario Lanza. Die heeft een bijzondere stem zoveel is zeker, een tenor, een operazanger. Lanza was Amerikaan van geboorte, de stem doet toch denken aan een originele Italiaan. Een originele Italiaan als Enrico Caruso die ik op sommige opnames wel weer erg op Pavarotti vind lijken, en eigenlijk is dat uiteraard andersom. Pavarotti is van later maar inmiddels ook niet meer.
Stukje Italiaanse opera;

Geen opmerkingen:

Een reactie posten