Maand

Het is precies een maand geleden dat ik in de vakantie een blogje schreef en daarna is het er niet meer van gekomen. Wel met een reden denk ik zo en dat is, zo vermoed ik, de volgende; de mensen die deze blogs wat vaker lezen weten dat het nog weleens door elkaar loopt in de blogs; heden en verleden. Nu heb ik, nadat ik slecht nieuws vernam, een soort van schema opgesteld waarover ik het nageslacht nog wil schrijven. Een autobiografisch deel van de blogs die een goed deel van ons leven beschrijven; die van het andere Klinkertje en uw schrijver. Dat schema, die lijst, werd een beetje onuitputtelijk naast de vraag of alles ook interessant genoeg is om over te schrijven en zadel ik mezelf niet met een onmogelijke opdracht op. Kortom; het schetsen over de onderwerpen waarover ik nog zou willen schrijven werd een beetje teveel van het goede en maakt ook dat ik sindsdien niet meer achter de computer gekropen ben om u iets te schrijven. Hoe ik dit dilemma; teveel en te tijdrovende onderwerpen, aan de vork ga prikken laat ik maar even in mijn achterhoofd verder broeden. Uiteindelijk komt er wel een oplossing en tot die tijd ga ik u weer verder vervelen met mijn opinie over de tegenwoordige tijd. Een tijd waarin van alles gebeurd; op mondiaal niveau maar ook op wat meer lokaal niveau. Om niet als de Bromsnor van Trump te beklijven in uw gedachten ga ik deze keer even lokaal. Een aantal keren heb ik geschreven over de stand van Eerbeek ( Blogs; Spoorloos, Hart van Eerbeek, Vroeger was alles beter) en er is genoeg reden om dat nog maar eens te doen. Voor de niet-weters of de mensen op afstand die iets met het dorp hebben; er lag een nieuw bestemmingsplan voor grote delen van Eerbeek. Hoop gedoe over geweest vorig jaar want het moest voor de verkiezingen, en dus in de allerlaatste raadsvergadering van die gemeenteraad, er nog door gejaagd worden. Onder het mom dat Eerbeek van het slot moest, en zou gaan met dit bestemmingsplan. We zijn inmiddels een anderhalf jaar verder sinds die bewuste vergadering en nu blijkt dat de Raad van State heeft beslist dat bezwaarmakers in grote meerderheid gelijk hebben en krijgen. Dat voor delen van het bestemmingsplan de gemeente een jaar de tijd heeft om een gewijzigd plan neer te leggen en dat het plan in zijn totaliteit een jaar moet wachten totdat de zaken afdoende zijn gerepareerd. Zo mag de industrie voorlopig nog niets doen want uitbreiding van de papierindustrie was/is afhankelijk van de hoeveelheid grondwater die ze mogen oppompen ( er is veel schoon water nodig voor de productie van papier, voor de alfa-, dan wel digibeten, op papiergebied); een vorstelijke miljoen extra liter water zou er vrijkomen via dit bestemmingsplan waarvan de Raad van State nu heeft  gezegd dat dit voorlopig niet doorgaat, met name i.v.m. met onvoldoende onderbouwing en onzorgvuldige besluitvorming. Voor de liefhebbers is het een behoorlijke klus om het hele stuk van de Raad van State door te lezen en ook nog te begrijpen wat er staat en wat het betekent. Zo zitten er nog meer zaken tegen en moet er extra onderbouwing komen voor het Burgersterrein, en de positie van M&M ( een van de grote papierfabrikanten), bovendien hebben de bezwaarmakers dus in meerderheid gelijk gekregen en moet de gemeente de kosten voor de bezwaarmakers betalen ( 10000 Euro), kosten van de landsadvocaat en natuurlijk alle ambtelijke uren die ermee gemoeid zijn. Wie niet luisteren wil moet op de blaren zitten heet het en zo is het ook in dit geval. Daarbij nog de, tot nu toe, milde crisis in de Brummense coalitie waar Lokaal Belang Brummen toch echt te worden afgeserveerd. Dat er niet met ene meerderheid van 1 zetel gewerkt gaat worden is begrijpelijk maar iets meer vertrouwen in elkaar en je coalitiegenoten is blijkbaar niet op de plaats want anders zou 10 van de 19 zetels best kunnen. Dat vertrouwen is er dus niet en wordt gezocht naar een vierde partij om aan te haken maar die partij moet dan ook een wethouder ( en liefst een geschikte) kunnen leveren. Te midden van al dat politieke gewoel komt dan nog de beslissing van de RvS die echt zeer veel tijd, en dus haast kost. Geen tijd voor partijpolitieke spelletjes maar een goed en gedragen college kan de zaken binnen een jaar voor elkaar krijgen, aan de slag dus. In zijn columns voor het Eerbeeks weekblad heeft Muus Groot al diverse metaforen beschreven voor de staat van Eerbeek. Naar ik mij herinner was het Dresden ( kan ook Leipzig geweest zijn) na de oorlog waaraan Groot zich bezondigde in zijn vergelijking met de toenmalige staat van Eerbeek. En laten we wel wezen; behalve een paar nieuwe stenen op het Stuyvenburgplein, een paar nieuwe scholen en nu eindelijk nieuwbouw op de oude Eerbeekse Enk, heeft het allemaal nog steeds niets opgeleverd in de verbetering van het centrum van Eerbeek. De Raad van State zal zich weinig gelegen laten liggen aan de politieke sores in Brummen.  Als het bestuurlijk niet weer snel op niveau komt gaat er van een nieuw bestemmingplan voor Eerbeek door het komende college niet veel komen en weten u en ik al wie weer het kind van de rekening dreigt te worden; het centrum van Eerbeek wat inmiddels in zijn hoedanigheid niet zou misstaan ergens in de oude DDR, om nog maar eens een metafoor van stal te halen.