Sinds
een week is er een nieuwe loot aan de stam van de familieboom. Na een, voor
onze familie niet ongebruikelijke, nogal dramatische aanloop naar, en de
uiteindelijke geboorte van Esmee, een prachtig moment in ons leven. Onze eerste
kleindochter, en ons jongste kleinkind wat, in deze periode van ons leven
natuurlijk heel bijzonder is en mij het gevoel geeft; geweldig, en soms
overweldigend, dat ik dat allemaal nog mag meemaken. Nu is het nogal druk voor
de jonge ouders en dat betekent dat wij, net als anderen, via de agenda op
bezoek mogen. Of, zoals wij liever zeggen, op audiëntie bij de kleine Prinses
aan de Händelstraat, en dat is wat zo gaan doen. Een moment om naar uit te
kijken want zoveel hebben we haar uiteindelijk nog niet gezien en dat gaan we na
de vakantie inhalen want als moeder aan het werk gaat komt ze elke week een dag
om op te passen. Tot die tijd vragen we nu en dan audiëntie aan. Komt best
goed. Het is wel weer een beetje een rare week want de heren komen twee dagen;
we hebben Hemelvaartsdag en zondag a.s. schijnt het heet te worden tot wel 30
graden. Dan ook nog mensen die graag op bezoek komen om even bij te praten en
dat is best bijzonder want inmiddels bijna een half jaar thuis. Ach, en ondanks
alle vermoeidheid is er genoeg om van te genieten als ik maar een beetje naar
mijn lijf luister. Deze week nog in etappes naar Winterswijk geweest en, onder
andere, gekeken bij de oehoe die de jongen alleen op het nest had maar wel
proviand had achter gelaten. Zo wilde een jong een hele houtduif in een keer
verorberen wat het andere Klinkertje prachtig op beeld heeft vastgelegd. En ze
werd, zes jaar naar dato, nog herkend door mensen als de mevrouw van de
Prachtplek 2013 die op die plek had gepicknickt. Verder waren er deze week ook
de Europese verkiezingen die nogal blijmoedig verliepen voor mijn Partij. Nu
maar hopen dat ze ( het Partijkader) niet naast de schoenen gaan lopen en onze inschatting
is dat de uitslag door Timmermans veroorzaakt is en niet door al het andere.
Het feit dat de PvdA, na jaren, een wat linksere toon aanslaat, en wat meer
links opereert zal er toe hebben bij gedragen, zo is onze hoop in ieder geval
maar dat zal niet de voornaamste reden zijn geweest voor de lichte
wederopstanding van onze Partij. Wat er verder nog gebeurde in de wereld in
deze week is echt niet in een paar zinnen te beschrijven waarbij de president
van de USA toch weer herhaaldelijk de aandacht op zich weet te vestigen met
non-presidentieel gedrag en dito uitspraken. Daar kun je inmiddels elke dag wel
een boek over volschrijven wat ik niet ga doen. Wat voor mij persoonlijk ook
heerlijk was deze week is de aanschaf van een paar hele mooie, en hele goede,
wandelschoenen. Nadat ik in 2012 mijn eerste paar heb aangeschaft is dit het
tweede paar wandelschoenen van de Duitse firma Meindl die wel een kapitaal
vertegenwoordigen maar daarnaast wel heel erg lekker lopen. Met veel zoekwerk
kwam ik, in coproductie met het andere Klinkertje, erachter dat mijn huidige
schoenenmodel nog steeds gemaakt wordt. Die zijn dan via internet besteld, via
Amazon, wat al een flinke besparing opleverde op de niet geringe prijs. Ook
gelijk een paar sokken erbij, Falke wandelsokken, die, voor sokken, ook
redelijk aan de prijs zijn maar dan heb je ook wat. Ach en zo hobbelen we een
beetje door, en gaan, zoals onze adviseur ons voorhield, vooral bij de dag
verder. Tot nu bevalt dat goed.
Het
gebeurt niet zo vaak meer maar deze vroege ochtend ben ik even alleen. Het
andere Klinkertje is doorgelopen naar onze middelste om te kijken hoe het op de
landingsplaats is. Zelf opgestaan met nogal rugpijn dus even kalm aan doen en
daarom de auto, die terug is van Eric, weer ingepakt met de spullen die we
altijd mee hebben, variërend van lampjes, verrekijker tot de hengel. Nu zit ik
achter de computer en zit te bedenken wat ik ga doen. Nu gaan wandelen of is
dat niet verstandig met de rug? Het is zo stil inmiddels dat ik de radio
aangezet heb en de top 40 muziek komt de huiskamer binnenrollen maar het is
meer achtergrond muzikaal behang, luisteren komt er niet van. Is het omdat je
op jezelf wordt terug geworpen of is het wat anders waardoor het me ineens
opvalt dat ik nu alleen ben. Niet dat ik me alleen voel maar het is iets waar
ik sinds december niet meer aan gewend ben. Als ik alleen wandel wat niet vaak
voorkomt, zoals ik gisteren gedaan heb, voel ik niet wat ik nu in de stille
huiskamer voel. Ik trek mijn schoenen aan en ga ook maar op de landingsplaats
kijken.
Het
waren zes minuten teveel vanavond, 6 minuten te lang voor Ajax, 6 minuten
hebben ze de das om gedaan. En waarom; natuurlijk hadden ze het moeilijk
en natuurlijk ongelofelijk veel pech maar waar ik meer moeite mee heb is dat
niemand het heeft waarom er zo nodig 6 minuten extra tijd moest worden
gespeeld. Geen blessure geweest in de tweede helft, een beetje tijdrekken maar
dat hoort erbij. Nee, Ajax was niet zo goed meer de tweede helft maar wat mij
betreft was de Duitse scheidsrechter van dienst ook flink mis ( misschien is
hij in Amsterdam te vaak gevraagd wanneer die fiets nu eindelijk terug komt en
was hij er een beetje boos over). Hij had gerust twee minuten tijd kunnen
bijtrekken, net als in de eerste helft waarin blessures waren waarvoor het spel
stil gelegd moest worden. Maar van blessures was in de tweede helft geen
sprake, daarvoor is niet een keer het spel stil gelegd en dus waren zes minuten
veel en veel teveel, en dat is onbegrijpelijk. Onbegrijpelijk dat niemand het
daar over heeft, ontzetting was er breed in het publiek over zoveel extra tijd
(die vroeger nog blessuretijd heette en daarmee nut en noodzaak van die tijd aangaf).
Nu krijgen we een finale tussen twee Engelse teams; lekker boeien. Boos,
teleurgesteld en verdrietig ben ik over deze verloren wedstrijd die 6 minuten
te lang duurde, onnodige minuten. Hopelijk straks wel lekker slapen.
Gisteravond ging mijn bloed sneller
stromen want kijkende naar de wedstrijd van Liverpool tegen Barcelona leverde
dat een verrassende winnaar op en een bedroefd Barca. Wat kan die Messi toch
ongelofelijk teleurgesteld en bedroefd kijken. En wat een rol voor Weinaldum
die niet in de basis stond ( en daar boos over was, wat een adrenaline zal dat gegeven
hebben) maar wel de belangrijkste man voor Liverpool werd. In een verbijsterend
matige wedstrijd van de Catalanen, waarin Suarez weer een negatieve hoofdrol op
eiste, was het scoreverloop lange tijd in slaap sussend. Totdat ene Weinaldum
het genoeg vond en binnen drie minuten twee doelpunten scoorde, en wat een
mooie doelpunten. Het levert, na de eerste wedstrijd (verloren met 3-0 door
Liverpool), een onverwachte winnaar op die terecht naar de finale van de
Champions League gaat, nu vanavond Ajax nog. Dat wordt een zenuwslopende
wedstrijd, daar reken ik op. Zo gemakkelijk als het nu allemaal klinkt wordt
het niet, een doelpunt van de Spurs en we zijn terug bij af, het voordeel van
de gewonnen uitwedstrijd is natuurlijk beperkt, en dat zullen de Ajacieden zich
goed realiseren. Betekent overigens ook de Brexit dat ze uit de UEFA moeten
stappen, grapje hoor. Het zou natuurlijk nu maar zo kunnen dat er een Britse
finale komt, hopen doe ik het niet. Dat wordt een onrustig avondje voor deze
bankzitter en ik hou mijn hart vast, en tegelijk wens ik ze ontzettend veel
succes en plezier in deze wedstrijd.
Na een korte, en relatief rustige
periode, start het ziekenhuisseizoen weer. Bloed prikken, onderzoek en dan
consult bij de behandelend arts. Vanaf volgende week weer aan de orde want dan
beginnen de activiteiten weer zoals we al te lang gewend zijn. Sinds een jaar
weer bij de tandarts geweest en gelukkig valt de schade daar ook mee. Wel nog
wat reparaties gewenst, en zo blijven we bezig met lijf en leden. Nu
hebben we qua wandelen een paar dagen rust ingelast nadat we de afgelopen maand
210 kilometer gewandeld hebben gingen de benen afgelopen maandag ineens een
stuk moeilijker. Zou de tegenwind daar iets mee te maken hebben gehad, zelfs Ülli,
die ook alle kilometers heeft meegewandeld, viel het zwaar. En omdat het vooral
leuk moet zijn en geen wet van Meden en Perzen is hebben we even een paar dagen
rust ingelast. Ook omdat we nog andere dingen moeten doen want die dingen lopen
nooit weg. Een huishouden verzameld veel, en zeker wij zijn niet van de
weggooierige kant en dus blijft zo her en der de boel zich verzamelen. Het is
soms net of het vanzelf gaat, een proces waaraan je zelf geen deel hebt, wat
natuurlijk onzin is. Maar als dingen bruikbaar zijn is het zonde om weg te
doen, zo zijn we wel opgevoed. Daarover schreef al eens in een stukje over de
iPad die door de fabrikant wordt afgeschreven terwijl de zuinige gebruikers (
wij dus) zich gestraft voelen door dit, vooral op commercie gebaseerde besluit.
Ga er nu niet verder op in want dan begint mijn bloed te ..., nou ja, u
begrijpt het. Opwinden over sommige dingen lukt nog steeds hoewel de
vermoeidheid nog steeds zijn tol eist en het me moeilijk maakt. Vreemd genoeg
had ik daar in mijn hoofd wel last van tot ons gesprek een aantal weken geleden
in het ziekenhuis waarin de noodzaak om eerst balans te vinden onderstreept
werd. Daarna komt het werk wel weer zo werd gezegd en tot nu toe gaat dat goed.
Nog steeds ben ik na de middag moe en ga even rusten, het is even niet anders.
Vandaag
even gewandeld, door de prachtige Eerbeekse dreven en de nog mooiere paden en
lanen in Loenen. Nu lopen we met Ülli hele stukken en dat is aan hem wel te
merken. Zijn conditie is, in tegenstelling tot sommige honden, nog steeds erg
goed. En ondanks van alles wat hij mankeert gaat het nog steeds redelijk goed
met hem. Doordat je een hond bij je hebt kijken mensen toch anders naar ons en
maken soms even een praatje. Zo kwamen we deze ochtend weer aardig wat mensen
tegen die ons vriendelijk goedendag wensten en waarvan een enkele een praatje
begon. Naderhand kwam telkens de vraag van het andere Klinkertje; wie is dat
ook alweer, of; wie is dat? Na een korte uitleg en het andere Klinkertje van
voldoende informatie te hebben voorzien lopen we dan verder. En deze ochtend
waren het echt wel veel mensen die ven een toelichting behoefden maar wat maakt
het uit. We hadden een lekker rondje gevonden om te wandelen en genoeg te zien.
Zo hadden we op dezelfde ronde voor een paar dagen terug een dode vogel gezien
en het andere Klinkertje had daar melding van gemaakt, en was nu toch,
blijkbaar en waarschijnlijk, opgehaald. Opgehaald door mensen die er nog onderzoek
op willen doen en die ook tot de harde kern van vogelaars behoren. Voor wie
gisteravond nog naar M gekeken heeft zich nog kunnen vergapen aan twee bekende
vogelaars ( ze hebben ook een relatie) in Nederland en de passie die ze voor
het vogelen hebben ( vertaal dat maar eens in het Duits, maar dat terzijde). De
manier waarop beiden dat beleven waarbij hij een mooie en meer universele
uitspraak deed; als je werk en je hobby hetzelfde zijn is dat geweldig, en voor
hem geldt dat. Treurige avond verder; Liverpool ging in Barcelona met 3 -0
onder tegen de plaatselijke FC. Had het mooi gevonden als, als, als Ajax in de
finale mag belanden zij het zouden opnemen tegen Liverpool waar, zoals bekend,
twee hele goeie Nederlands elftal spelers een basisplaats hebben, Virgil van
Dijk en Georginho Weinaldum. Maar als het Verenigd Koninkrijk alles heeft gehad
doen de beide clubs, Liverpool en Tottenham Wanderers mee aan de totale Brexit
van het eiland en staan ze met twee ploegen in de halve finale van de Champions
League maar met geen enkele in de finale. Het kan verkeren.