Kiers Bult

Sinds ik weer wat meer aan de wandel ben loop ik wat vaker door en langs mijn oude buurt. Dat brengt wel mee dat ik veel van de dingen die in het verleden gewoon waren nu probeer terug te vinden, en omdat ik wandel gaat dat iets makkelijker. Voor degenen zonder historische kennis van Eerbeek wordt een onnavolgbaar blogje vrees ik maar ik doe een poging. Deze week wandelde ik door de oude buurt en waar vroeger een bospad van de Coldenhovenseweg het bos in de richting van Laag Soeren liep is nu een asfaltweg neer gelegd. Aan de zuidkant van de weg is nog steeds een klein stukje bos wat grenst aan de plaatselijke begraafplaats. Nu kon je vroeger het bospad volgen maar je kon ook het pad langs de begraafplaats kiezen en dat pad ligt er, tot mijn grote verwondering, nog steeds, althans een deeltje. Een, inmiddels overwoekerd deel, van het bospad voerde langs een heuveltje waar vroeger een huis gestaan moet hebben want in mijn herinnering lag daar wat puin en een stukje fundering. Het kan natuurlijk ook dat er een fabriekje o.i.d. heeft gestaan. Weten doe ik het niet maar wellicht anderen. Als je niet het pad langs de begraafplaats nam maar gewoon doorliep; het bos in dan kwam je na 200 meter op een soort van open plek. Ooit zijn daar (de voorloper) kindervakantie spelen gehouden maar wij kwamen daar ook vaak want vlak in de buurt en het Dorpshuis was dichtbij. Aan de Noordkant van de plek stond nog een landhuis op een heuvel en als je doorliep kwam je bij het spoor, er liep een spoor vanaf het hoofdspoor van Dieren naar Apeldoorn en had een aftakking naar de Hoop, gelegen op de Doonweg. Aan de andere zijde van het landhuis liep ook een en daarmee ging je een bult op. Eenmaal boven gekomen was er een soort van diepte met aan de overkant een riet-gedekt huis. Waar de weg eindigde kan ik me niet goed meer herinneren maar even voorbij de bocht kon je naar boven lopen, verder het bos in en dan stond je boven aan een bult. Naar beneden toe was een heel breed pad en in mijn herinnering was het lang, ver en diep naar beneden. Voor de oude Eerbekenaren beter bekend als Kiers Bult. De plek waar je in de winter heel erg fijn met de slee naar beneden kon. Als je Kiers Bult afliep kwam je op een paadje welke langs het zusterhuis van het sanatorium voerde en dan was je weer op het zijspoor naar de Hoop beland.

Nu kwam ik daar deze week langs gewandeld en je moet echt moeite doen om alles nog te herkennen; alleen het sanatorium en het zusterhuis zijn goed te herkennen maar de rest van deze grote driehoek is weg, inclusief Kiers Bult. Nu was ik even aan het speuren op internet en het heet Kiers Bult omdat er in de jaren 20 van de vorige eeuw een (gepensioneerd) onderwijzer uit Laag Soeren, Kiers, is geweest, die er een huis liet bouwen. En in de vorige eeuw zou ik rustig een foto erbij plaatsen die ik op internet vond maar dat doen we dezer dagen niet meer i.v.m. copyright gedoe ( https://www.collectiegelderland.nl/organisaties/regionaalarchiefzutphen/voorwerp-SZU002017536). Jammer wel maar voorzichtigheid troef. Wat verder niet meer te herkennen valt in deze driehoek ( grofweg Tullekenweg, Soerense Zand, Doonweg tot aan de begraafplaats) is het parkje wat ooit toebehoorde aan de familie Heida. De Heida's, man en vrouw, kwamen ergens uit het westen en waren een kunstzinnig stel. In ieder geval zij maar daar kom ik in een latere Blog wel op terug. Zij hadden naast de praktijk van de dokter ( Bulthuis, Simon, Maas ook in een herkenbaar huis) een klein bedrijfje maar vooral een vakantieparkje met hele kneuterige vakantiehuisjes. Van het soort waar je nu niet meer mee aan moet komen. Van het zandpad omhoog met ernaast " de diepte" is helemaal weg, niets meer van te herkennen. Jammer wel maar zo gaat het nu eenmaal in een vol Nederland en zelfs dus in Eerbeek. Het dorp van Wim Sonneveld is er niets bij. Blijft toch nog een mysterietje voor mij, wat stond er ooit op de plek op de bult naast de begraafplaats; ik ga graven, niet letterlijk maar wel op internet, zien of ik erachter kom,