Het
theater van de lach was vroeger een bekend fenomeen en leeftijdsgenoten kennen
het nog wel. John Lanting had dat theater en daaraan gekoppeld kwamen een hoop
zogenaamd leuke mensen waarvan eigenlijk alleen André van Duin overleefd heeft
en na leuke en minder leuke periodes nog gewaardeerd wordt. Nu zijn er al veel
oude theatermakers overleden en van sommige weet ik niet eens of ze nog leven.
Henk Elsink, Paul van Vliet, Toon Hermans, Piet Bambergen en ga zo maar door.
Een lange lijst die hun succes vooral te danken hadden aan de beperktheid van
die tijd op tv gebied. We hadden thuis vijf zenders en dat kwam omdat wij in
het Oosten van het land nog drie Duitse zenders hadden. In het Westen was dat
al heel anders. Daar is overigens nog een theater van de lach gevestigd; aan
het Binnenhof en omringende burelen. Wat een gedoe daar en dat in aanloop naar
de verkiezingen van volgend voorjaar zijn de campagnes al vroeg gestart.
Lichtgewicht Rutte valt direct uit zijn rol van minister president en begint
groepen en groepjes weg te zetten met mp onwaardige uitspraken op de tv. Dat
gaat goed. Sommige commentaren roepen al dat Rutte Wilders light wil spelen.
Dat zou hij niet moeten doen en merkwaardig genoeg zet de mp van de VVD, in
zijn rol als lijsttrekker, niet in op het kabinetsresultaat. Als iemand van
tenminste een andere partij roep ik dan de VVD zich toch echt niet hoef te
schamen voor wat zij met haar politieke agenda bereikt heeft. Hoe dat voor
andere gaat weet ik niet maar voor mij heeft de VVD keurig haar liberale agenda
uitgevoerd in deze kabinetsperiode. Niet dat het mijn agenda is want die andere
partij in dit kabinet heeft een beschamende rol gespeeld in mijn ogen althans.
Direct na het bekend worden van het onderhandelingsresultaat waarin de
inkomensafhankelijke zorgverzekering was opgenomen begon het geloei van de VVD
achterban. Gevolg is dat een van de belangrijkste resultaten van dat onderhandelingsresultaat
als onverkoopbaar aan de VVD aanhang werd terug gegeven. Die andere partij in
dat kabinet had direct moeten zeggen dat dan alles weer onderhandelbaar was;
stikken of slikken; of wat dan ook. Getrouw haar slappe, semi-liberale, leiders
gaf de partij toe en weg was een van de grondslagen waarom we aan dat kabinet
hadden kunnen beginnen. Over alle andere foute grondslagen en afspraken
(althans in mijn ogen) in dit kabinet zal ik het niet hebben maar die eerste
druppel had direct de laatste moeten zijn. En nu wordt vandaag bekend dat de
hartcentra hun taak bijna niet aankunnen omdat er te weinig hoog geschoolde
verpleegkundigen rondlopen op de cardiologische afdelingen. Kijk dat is nu het
theater van de lach met een grote traan. Volledig los van de werkelijkheid van
alledag worden beslissingen genomen in het theater van de lach waar zelfs John
Lanting niet om had kunnen lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten