1965

In Brummens Nieuws deze week; " Top locatie moet centrum Eerbeek versterken". Mijn gedachten gaan terug en het is het jaar 2002 en ik bevind me als vers raadslid in een leegstaand gebouw, midden in het centrum van Eerbeek. Op een plek, en in gebouw, waar ik vele voetstappen heb liggen. De oude Montessori school op het stationsplein en formeel gelegen aan de Coldenhovenseweg. Het pand is inmiddels van de gemeente en staat al enige tijd leeg. Hier krijgen de vers gebakken raadsleden een workshop over de stand van zaken met betrekking tot het centrum van Eerbeek. Prachtig natuurlijk en de verse raadsleden nemen de informatie op als een spons met een enkele kritische vraag tussendoor. Het plan wat we te zien krijgen is ongeveer zover dat het verder zou kunnen. Het centrum is in dat plan van 2002 opgedeeld in 5 of 6 onderdelen met ieder zijn eigen aanpak en dynamiek. Zo zou de beek een prominente plek krijgen in het centrum en wordt het stationsplein aangepakt. Het spoor van Dieren naar Apeldoorn ( de Koningslijn) wordt alleen nog gebruikt door de VSM ( Veluwsche Stoom Maatschappij) met haar stoomtreinen. Veelal in het zomerseizoen maar ook daarbuiten een regelmatig gebruik al is met maar voor het onderhoud van alles wat er bij een spoorlijn komt kijken. 

Hoe anders was dat in het jaar 1965 toen ik door de juffrouw van de kleuterschool er regelmatig op gewezen moest worden niet zoveel naar buiten te kijken. Eerbeek had in die tijd nog een druk rangeerstation waar de grondstoffen voor de papierfabrieken met de trein werden aangevoerd. Dat spoor liep pal voor de kleuterschool langs, geen wonder dat ik af en toe was afgeleid, vooral ook omdat mijn oom chef was van het station Eerbeek. Heel erg aantrekkelijk dus om de bewegingen te volgen, kijken wat voor treinen er nu weer binnen kwamen, of vreemde wagons, tot verdriet van de juffrouw. 

Onderdelen dus in het toenmalige plan waarvan de aanwezige raadsleden wel enthousiast werden, het zag er goed uit en niemand die vroeg hoe dat betaald ging worden. Dat komt pas wat later, in ieder geval bij mij, dat wat je ook wil realiseren; het kost geld en dat moet ergens vandaan komen. Die onderdelen van het toenmalige plan zie ik nu weer terug komen in de huidige verzie van het plan. Onderdelen als; verkenning Eerbeekse Beek en project Spoorzone. Dit valt erover te lezen in de nieuwe aanpak; “Samen met meerdere partners werkt de gemeente Brummen aan een plan om de toegang tot de Veluwe beter te spreiden. Met daarbij de spoorzone in Eerbeek als nieuw en belangrijk startpunt voor een bezoek aan de Veluwezoom en de IJsselvallei. Dit regionale plan vormt een belangrijke bouwsteen voor de ruimtelijke inrichtingsvisie voor de spoorzone. Het gaat dan om een gebied langs het spoor (Kerstenterrein, Beekpad en Stationsomgeving). De voorbereiding van deze inrichtingsvisie is in het najaar 2022 gestart” . Nou vrienden; ik herken hier niets nieuws in, dit stond twintig jaar geleden ook al in de plannen, natuurlijk met andere woorden maar het gevolg moest hetzelfde zijn. 

Dan de beek; “De Eerbeekse beek is een belangrijke dragen van de ontwikkelingen in Eerbeek. In het verleden maar ook anno 2022. “Lees meer over de ontwikkelingen op de pagina over de visie over het centrum en de beek” , staat er geschreven in de nieuwe aanpak. Zonder op de spelfouten te letten is dit echt zo achterhaald, de enigen die hier erg veel wijzer van worden zijn de adviesbureau’s die weer ingeschakeld zijn. De positie van de beek is al zo vaak onderwerp van discussie geweest en de mooiste variant die ik gezien heb was de beek over het Stuyvenburgplein te laten lopen, zoals de Grift in Apeldoorn of de Jansbeek in Arnhem. Mooi zichtbaar zonder verlies van functionaliteit van het centrum. 

We zijn inmiddels 21, bijna 22 jaren verder en nog zijn we aan het denken, huren we adviesbureaus in en vragen we de bevolking om hun mening. De neiging om te zeggen dat het verspilling van gemeenschapsgeld is moet ik zeer bedwingen. Een verbetering van het centrum van Eerbeek is zeer gewenst maar waarom moeten er bijna 22 jaren overheen gaan voordat we tot een gelijkend idee komen waar al vaak over nagedacht is. Sluit dat proces nu eens af en kom met een gedegen en financieel haalbaar plan, er liggen er wel een paar inde bureauladen, even goed zoeken en we kunnen eindelijk verder, of zoals een bekende Nederlandse zangeres al eens hartstochtelijk zong; “Het duurt te lang”.