Avonddienst

De laatste tijd heb ik een korte pauze in de avonddienst. Even een rustig moment in de dienst, op eigen kosten, dat dan wel weer. Vanavond is het bovendien extra saai door de constante regen. Dat maakt het werk op zich al vervelender maar ook de pauze wordt er niet gezelliger van. Zo in de auto zittend is het wel een mooi moment om even met het nieuwe speeltje te spelen. Een nieuwe eiphone is mijn deel geworden. Op een manier die ik u niet zal uitleggen maar die wel wonderlijk genoemd mag worden. Hoe dan ook, nu even spelen met het apparaat waarvan de mogelijkheden zo ongeveer oneindig lijken. Dat maakt hem zowel uitdagend als ook te vrezen. Uitgerust met een stem volgende computer; je roept wat en de eiphone reageert. Die functie nog maar uit laten staan. Dadelijk gebeuren er anders nog rare dingen; gebruik ik een krachtterm en probeert de eiphone me door te verbinden met het hiernamaals. Nee nog even niet maar wel mooi is de uitvoering van het scherm en de snelheid van 4G. Wat gaat dat snel en dat is voor mij een hele verandering. Zo, pauze op, aan de slag en op 4 G snelheid de dienst afmaken, daarna weer verder spelen. Met dank aan de oudste schoonzoon, de ouwe is er heel blij mee. 

Zaterdagavond

Onze zaterdagavonden zijn een heel verschil bij vroeger. De beleving van de zaterdagavond is onderhevig aan inflatie. Zonder erg melancholisch te worden bestond een zaterdag vroeger uit andere bestanddelen dan de huidige. Soms leuk maar soms ook helemaal niet. Op zaterdag in mijn eerste twee jaar Mavo nog naar school tot half een, daarna nog sporten en andere dingen doen. Dat had ermee te maken of we thuis of uit moesten spelen. Nadat het school gaan op zaterdag was afgelopen werd het niet veel anders alleen konden we op zaterdagmorgen een beetje uitslapen. Daarna in de zomer gras knippen en soms ook de auto wassen. Dan naar sport, meestal was dat korfbal en vervolgens weer naar huis. Eten en dan douchen om vervolgens net voor de Sportschau op de ARD klaar te zijn met de avondmaaltijd die toen altijd brood was want warm eten deden we tussen de middag. Die gewoonte is nog lang volgehouden omdat er gewerkt werd in Eerbeek en er dus tussen de middag genoeg tijd was om te eten. En zo ging dat in die tijd, werd er door vrouw en kinderen afgewassen. Om 12.45 werd weer ingeklokt en om 13.30u waren wij weer op school. Later veranderde dat uiteraard maar niet het eten, douchen en Sportschau kijken op de zaterdagavond. Het voetbal in Duitsland volgende we op de voet en waar dat nou goed voor was? Het was een andere tijd waarin we 5 zenders hadden( in het westen maar 2!) en we veel naar Duitsland keken. Een mooi gevolg hiervan was dat we, en in ieder geval ik, voldoende Duitse taal had opgepikt om snel te kunnen wennen aan de Duitse taal, eerst op vakantie en vervolgens ook tijdens het wat langduriger verblijf in een deels Duitstalig land. Nu hebben we zo'n honderd tv zenders en weten we eigenlijk niet wat we kijken moeten. Dat is ook wat ik vaak hoor tijdens de late diensten op het werk; er is niets meer op TV. Niks an, en de Duitser (!) heeft ook bijna ook niets meer zoals vroeger. Vooral bedoelen ze de muziekprogramma's waar mijn vader en moeder ook zo dol op waren. Jammer maar het is de tijd en als ik melancholisch genoeg was zou ik hier een filmpje van Wim Sonneveld zetten met Het Dorp. Dat doe ik niet; het zijn andere tijden, zoveel is duidelijk. De TV gaat ook individualiseren en we kijken niet naar programma's als ze worden uitgezonden maar als we er zin in hebben. Dat zal de nieuwe cultuur wel worden, alleen en vooral doen waar je zelf zin in hebt. Begin bijna een ouwe brombeer te worden, ik treedt toe tot een nieuw trio; Statler, Waldorf en van Klinken, de mopperaars van de Muppetshow.

Selectief

Het is een groot drama, de aanslagen in Parijs zijn een verschikking en openen ons wederom de ogen dat niet iedereen een zelfde wereldbeeld heeft als wij, in de Westerse wereld. Dat er altijd mensen zullen zijn en blijven die een ander wereldbeeld hebben en daar ook die anderen aan willen onderwerpen. Meestal heeft religie daar iets mee te maken maar nog vaker wordt religie als kapstok, als excuus, gebruikt om over anderen macht te willen uitoefenen. Daar gaat het eindelijk altijd om; de macht hebben om anderen jouw wil op te leggen. Dat uitte zich afgelopen vrijdag in een enorm trieste affaire die ineens de term barbaren populair maakt. Nu gaat het mij niet zozeer om Parijs maar wel de mate van hypocrisie die optreedt als iets dergelijks in onze buurt gebeurd. Waar in Bagdad of Libanon of in een Afrikaans land 129 mensen omkomen bij een bomaanslag dan is dat niet dan een melding in de krant, op het journaal en berichtjes op Twitter. Dat is wat er overblijft van al die mensen die alleen het afgelopen jaar al, onschuldig, zijn omgekomen. Natuurlijk is het goed dat we ons zo bezig houden met Parijs maar alsjeblieft, vergeet de moeders, vaders en kinderen niet die niet in Parijs zijn omgekomen als gevolg van een bom- of andere aanslag. Niet zo selectief zijn op West Europa en andere continenten vergeten, of minder belangrijk. Is het niet zo dat dit soort selectiviteit juist bij geradicaliseerden geldt als bewijs voor de verontachtzaming van hun ideeën en hun wereld. Daar moeten we veel meer bedacht op zijn, de wereld is gemondialiseerd, niet alleen in het Westen maar over de hele wereld. Dat vereist dat we de rijkdom, of de armoede veel beter dan nu verdelen. Het is een oud dogma. Als wij hen ( voor het gemak maar even "de derde wereld") niet laten delen in de rijkdommen van de wereld dan komen zij het halen. Hebben ze gelijk? Zij willen net als wij het beste voor hun kinderen en dan zijn we verbaasd, verbaasd dat zij daar ook veel voor over hebben. Dat heeft overigens niet zo veel te maken met de aanslagen van nu in Parijs, ik ben ook selectief met wat ik schrijf.

Winters?

We schieten langzaam de winter in en toch voelt het niet zo. Het ene record na het andere valt, qua temperaturen dan. Dit weekend, heet eerste volledige novemberweekend van 2015 worden in Limburg temperaturen van 20 graden en misschien nog wel meer verwacht. Nu weet u wel dat ik een klimaat cynicus ben. Dus al die records hang ik niet op aan een veranderend klimaat door de aanwezigheid van mensen en hun gedrag vooral maar ik zie het meer als uitvloeisel van iets wat al gebeurd zolang de aarde bestaat. Er vinden telkens klimaatveranderingen plaats. Het enige, voor zover we weten, en we weten heel weinig, is dat het in onze periode op aarde heel snel gaat. Nu is er water ontdekt op Mars en zuurstof in de staart van een komeet en dat zet die tak van wetenschap op zijn kop. Omdat het niet mogelijk geacht werd door de zeer weledelgeleerde dames en heren. Blijkt dus niet zo te zijn en dus zeer weledelgeleerde dames en heren zijn al uw wetenschappelijke bevindingen te plaatsen in de tijd. De wetenschap weet wat de stand van de techniek aankan en niet wat zij voorspellen of zeggen wat wel of niet kan. Het is allemaal te bezien in de era waarin zijn hun werk gedaan hebben. Lig ik er wakker van dat het klimaat verandert; nou nee, u wel? Moeten we erop anticiperen en maatregelen nemen; nou dat lijkt me dan weer een ja antwoord. Het is alleen niet zo dat wij de wereld gaan veranderen met klimaat maatregelen, daar geloof ik dan weer niet in. De natuurlijke hulpbronnen raken op een gegeven moment op, zoveel is duidelijk. Dat betekent dat de nu ontwikkelde alternatieven als zon, wind en water energie prima zijn en uiteindelijk komen we op een punt dat het economisch haalbaar is om de wereld op water(stof) te laten draaien. Altijd voorradig en keer na gebruik weer terug in de aardse hulpbronnen, onuitputtelijk. Makkelijk te maken ook en dat is waarom een waterstofauto zo moeilijk van de grond komt. Er is haast niets mee te verdienen; niet voor de huidige groot-profiteuren van de olie, gas en steenkool zijnde de overheid, de oliemaatschappijen en olie producerende landen. De oliemaatschappijen kunnen er niets aan verdienen en de overheid kan geen accijns heffen want we kunnen thuis zelf wel een installatie laten maken. Na de terugblik afgelopen maand op de film Back to the Future uit 1985 waarin een voorspelling wordt gedaan over het leven in 2015 durf ik deze wel te wagen. Over dertig jaar heeft iedereen thuis een compacte waterstofproducerende installatie staan. Nadat in de remake van Back to the Future die nog in 2015 gemaakt wordt met de voorgaande voorspelling zullen we in 2045 weten of deze stand houd. Het zou in ieder geval veel beter zijn dan afglijden naar het monster van de kernenergie en onze toekomst daaraan  ophangen. Veel erger zal het niet kunnen worden dus iedereen aan het water. Ik ben voor.