PRK ( Peoples Republic of Korea)

De weken vliegen voorbij en zo zijn we alweer bijna in mei beland. Dat schijnt ook zo te zijn dat naarmate je leeftijd hoger wordt de tijd als het ware gaat accelereren. de tijd gaat steeds sneller en jij steeds langzamer, zoiets. Een wonderlijk fenomeen natuurlijk dat er wel voor zorgt, in mijn geval, dat Pasen en Kerst steeds dichter bij elkaar komen te liggen, in je hoofd dan, want de minuut duurt nog steeds zestig seconden. Zo schoten er nu weer twee weken voorbij waarin ik geen kans heb gezien om even te Bloggen en dat vind ik zelf jammer en verloren tijd. In een wereld die zo in beweging is en die zo onder druk staat door de incidentenpolitiek van onze grote vriend aan de andere kant van de oceaan is toch genoeg te verhalen. We zijn nog nooit zo dicht bij een nucleaire oorlog geweest in 55 jaar, niet sinds de Cuba-crisis. We hebben inmiddels bijna de Korea-crisis die maakt dat er een gevoel opkomt die zich het best, voor mensen van mijn generatie, met het hoogtepunt van de Koude Oorlog. Een onnavolgbaar gevoel van een dreiging die er wel en niet was. Nooit manifest maar altijd aanwezig, dat is denk ik de beste omschrijving. Manifest werd het pas toen we een keer, min of meer, verdwaalden in de uiteinden van het vroegere West-Duitsland. Daar was nog een stuk grens bewaard gebleven tussen de BRD en de DDR en maakten haarfijn duidelijk wat deze scheiding van denkbeelden in letterlijke zin betekende. Zo'n grens ligt er naar ik meen te weten ook tussen Noord- en Zuid Korea, en Trump wil een muur bouwen tussen de USA en Mexico waarvan we inmiddels weten dat het onmogelijk is, zowel in uitvoering als in financiering. Het is maar wat je wil nietwaar. Het is overigens wel diezelfde Trump die door zijn manier van doen de boel letterlijk op scherp zet. Nu is de man inmiddels 70 jaar en ik vraag me dan af of voor hem de tijd ook accelereert, of hij ook vind dat de tijd die hij heeft verdoet aan zijn politiek. Dat het America first is maar voor de Trump dynastie first. Eerder meldde ik al enige geruststelling te vinden in de geruststelling dat de schoonzoon, met een flinke vinger in de pap, oorspronkelijk democraat van huis uit is. Dat deze man ( Jared Kushner) op de rem moet trappen op het moment dat het erop aankomt lijkt me evident. In ieder geval beter dan die rare Bannon, gewoon niet goed snik. De schoonzoon dus, familie is hij en dat schijnt de achilleshiel van Donald te zijn. Het is ook een soort van verontwaardigde ophef geweest in die familie over foto's van kinderen die getroffen waren door de gifgasaanval in Syrië. Een gifgasaanval waar we overigens niets meer van horen. In de zin van, was het een gifgasaanval of niet, dat zou nog uitgezocht worden, misschien heb ik het gemist of er was geen nieuws te melden. Die foto's van die gifgasaanval waren de oorzaak van ophef in de familie en de reactie van Trump hierop die wel raketten stuurt maar niet nadenkt over wat hierop moet volgen. Dat gebeurt dus ook niet, geen vervolg, een solo actie van de president op gevoel. Nu zitten we inmiddels in een precaire situatie met Noord-Korea en dat is dus mijn grote angst, de impulsiviteit die blijkbaar ook door de schoonzoon van Trump niet te beteugelen is, doodeng gewoon. Net zo bang als in de jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw, nee dat niet, maar dat heeft, denk ik, te maken met tijd die accelereert. Geen angst voor mezelf maar wel voor allen die me lief zijn, dat is een andere angst. Ook een angst die ik natuurlijk niet meer herken van de angsten uit de vorige eeuw. Maar wel een angst waar we wakker van zouden moeten liggen. Een beetje sombere Blog maar ik kan niet anders dan een interpretatie geven van de feiten zoals ze nu voor ons liggen, ik wens ons de komende tijd veel sterkte toe.

Ouderwets lekker

Het is een vrije zondagochtend en dat is lekker. Bovendien is het nog lekker weer en gaan we lekker onze eigen gang. We hebben, het andere Klinkertje en ik, zo onze bezigheden en interesses. Op het moment van schrijven is et de adrenaline een beetje gezakt na een machtige race van onze Belgische Nederlander in de Formule 1 die werkelijk weer een briljant, en in de slotfase uitermate, spannende race heeft afgeleverd. Eindscore is een plaats drie na een start van plaats 16. Het was enerverend en mooi om te zien wat deze jongeman kan met die auto. Hij is al een grote maar wordt nog veel groter, wat een gast. Wordt hij na afloop gefeliciteerd met zijn 3e plaats en waar anderen compleet uit hun dak gaan zegt hij redelijk onderkoeld richting de race-engineer; Thank You. Bijna lachwekkend was het en het toont de brille van deze Verstappen. En Ajax heeft gisteren gewonnen dus gaan we rustig afwachten wat Feijenoord er tegenover stelt. Ook spannend maar dan anders.

Deze zondagochtend is op vele manieren merkwaardig want waar we jaren achtereen op bezoek gingen bij, eerst mijn ouders, en vervolgens bij ma, zijn de zondagochtenden nu meestal ongestructureerd. we zien wel wat er gebeurd. Nadat ik weer een beetje meer in het openbare leven stap merk ik wel dat de vrije tijd weer een beetje meer structuur verlangd. Zo ga ik, nadat ik dit geschreven heb, voor het eerst sinds jaren studeren op stukken voor een vergadering die deze week gaat volgen. dat moet ik nu doen want door werk en een andere vergadering kom ik er anders niet meer aan toe. Dat kunnen we niet hebben natuurlijk. Niets zo vervelend als onvoorbereide mensen die aan een vergadertafel gaan zitten en dan vervolgens ook gewoon meedoen alsof ze de stukken hebben doorgenomen. Die slaan dan de plank mis en dat is jammer en niet nodig. Gewoon even je voorbereiding doen, je vragen of opmerkingen op het goede moment paraat hebben. Nu ben ik de ene vergadering zelf de voorzitter en dan is het makkelijker te sturen maar de andere vergadering zit ik voor het eerst aan, ben benieuwd. Daar vind ik nu wel weer mijn uitdaging in, eindelijk weer. Na drie jaar "stil zitten" werd het tijd om weer eens wat te doen op het bestuurlijke vlak en toen die bal eenmaal ging rollen volgde het een op het ander, ouderwets lekker zou ik bijna zeggen. Nu maar een paar keer nee gezegd tegen vragen want zelfs mijn tijd is beperkt. 

Ook om te schrijven want met Trump op de troon van de wereld is het elke dag wel bal en de Republikeinse partij bewijst zichzelf geen dienst door zelf te draaien en te keren om hun zin te krijgen. Zo werden deze week de regels omtrent de keuzes en het kiezen voor een opperrechter even weggezet om voor die kandidaat de weg vrij te maken, anders was het niet gelukt. Nu is de man in kwestie al een paar maal voor het juridische systeem opgekomen na de aanvallen van Trump dus wellicht hebben ze met de man wel een paard van Troje binnen gehaald. En dat is alleen nog maar een beginnetje als je het over Donald wil hebben want de kranten en Twitter staan er vol van wat en wie de man nu weer heeft beledigd, en dat soms zonder het zelf te weten. Nu heeft hij zijn populariteit opgekrikt door kruisraketten op Syrië af te laten vuren maar de manier waarop ook dat weer ging. In 48uur een draai van 180 graden gemaakt. Dat is het meest angstige scenario voor de hele wereld, de volstrekte onbetrouwbaarheid van deze man die leeft van zijn eigen narcisme en volkomen platte ideeën, er zit absoluut geen diepgang in, nee Donald; er zit geen diepgang in. Alleen volledig uit controle zijnde emoties regeren de wereld, dat is nog eens Trumpiaans. Als Wijffels, die ik altijd hoog had zitten, een beetje Trumpiaans denken, in de VN van deze week, gaat zitten goedkeuren ben ik weg, doei.