vrijdag 28 oktober 2016

Paarse Krokodil


Heb je dat ook weleens? Dat je jezelf niet kan concentreren op een ding. Dat je met van alles en nog wat tegelijk maar half bezig bent. Dat er zoveel dingen zijn die je interesseren dat 24 uur in een dag volstrekt onvoldoende zijn. Zoals u heeft kunnen lezen zijn we op zoek naar een nieuwe auto en dat kost veel tijd, fysiek en in je hoofd. We weten ongeveer wel wat het worden moet maar dan passend maken bij de portemonnee en het idee hebben dat je er even mee vooruit kunt. Lastig hoor en soms klik ik gaspedaal.nl weg en ben met iets anders bezig. Zo kwam er deze week een update van Apple Sierra en daarin stond vermeld een verbeterde compatibiliteit met MS Office. Nu heb ik Outlook altijd al een prachtig programma gevonden en dus leefde er eens hoop dat de agenda van Outlook weer met iCloud zou gaan werken. Dus Outlook weer aangezet en geprobeerd het weer werkend te maken maar helaas pindakaas; het lukt wederom niet. Ook niet door een verbinding met Apple mail en nog een andere optie was om het via de Google agenda te proberen, allemaal zonder het gewenste resultaat en uiteindelijk Outlook weer in de ijskast gezet. Maar een tijd wat het kost om alles weer operationeel te krijgen en alle opties weer na te lopen om vervolgens te constateren dat het allemaal niet heeft gewerkt. De verbeterde comptabiliteit waar Sierra het over had ligt op een ander vlak maar beslist niet in de agenda van Outlook.Jammer dus en weer heel wat uurtjes verloren gegaan waarin ik ook had kunnen Bloggen maar goed. Daarnaast natuurlijk nog de hele tijd weer kijken naar auto's om vervolgens nog bezig te zijn met het regelen van allerlei afspraken die voor mij belangrijk zijn. Waar ik soms ook een beetje druk mee was is het ergeren aan anderen, vooral in de sectie Paarse Krokodillen. Zo ben ik in het verleden een paar keer bij de dermatoloog geweest voor het verwijderen van wat plekjes, niets aan de hand en iedereen gelukkig zodat bij het afscheid de dermatologe tegen mij vertelde dat als er binnen een jaar of twee drie er weer wat zou zijn ik direct een afspraak kon maken. Nu is er weer een plekje waarvan ik graag wil dat zij er naar kijkt en bel dus de poli; het was meer dan vier jaar geleden, in 2012, en ik moest eerst bij de huisarts een verwijzing halen. De huisarts gebeld en meegedeeld dat het door de tijdsduur nodig is dat ik een nieuwe verwijzing krijg. Nou zegt de assistente; misschien dat de dokter er zelf naar wil kijken. Is het hetzelfde soort plekje en omdat ik geen zin heb in allerlei uitleg te geven aan de assistente zeg ik; precies hetzelfde. Nou ze zou het aan de dokter voorleggen en als ik niets hoorde dan kwam er een afspraak thuis. Tussen de middag wordt ik gebeld door de assistente; de dokter wil toch graag zelf even kijken. Alsjeblieft zeg, maar onverbiddelijk moet dat toch gebeuren en daar gaat weer een dag verloren omdat een huisarts eerst wil kijken naar een plekje voordat hij een verwijzing wil geven. Nu hoef ik u de ziektegeschiedenis van mezelf en de familie niet hier te vertellen maar laten we het erop houden dat aandacht van een dermatoloog wel aangewezen is. Daar erger ik mij dus aan dat ik volkomen onnodig bij een huisarts op de thee moet die, als hij even de brieven had gelezen, beter kan weten. Goed de afdeling Paarse Krokodillen dus en dat alleen van vandaag hoor. Verder gaat het heel goed met me, zo zelfs dat ik een Blog schrijf over dingen die me bezig houden. Blijkbaar worden mijn schrijfsels ook nog gemist want een vage kennis appte me gisteravond zeer laat met de vraag of ik geen tijd heb om te Bloggen; voldoende antwoord zo?

zondag 16 oktober 2016

Einde


Het einde komt in zicht; in ieder geval merk ik dat het schrijven van Blogs op het moment mij geen energie oplevert maar kost en dat kan niet de bedoeling zijn. Blijkbaar maak ik te weinig mee of windt me te weinig op om over te schrijven. Stoppen met het schrijven zal er waarschijnlijk niet van komen maar ik zal alleen schrijven als ik het echt nodig vind. Het einde, als titel van deze blog, is dus niet definitief maar heeft meer betrekking op het volgende.
Sinds bijna negen jaren rijden we dezelfde auto; een mooie VW Touran. Wat waren we, en in ieder geval uw schrijven, trots op de auto. Nog nooit zo'n luxe auto gehad en ook nog nooit zoveel betaald voor een tweedehands auto. Van het bouwjaar 2004 en 130000 km op de teller hetgeen voor een diesel een peulenschil is. Gekocht en met heel veel plezier en comfort in gereden. De laatste jaren ging het echter wel wat bergafwaarts met de auto en het comfort nam duidelijk wel af. Veel meer rammelen en suizen, de vering werd wat minder en er waren gebreken aan de verwarming en nog zo meer. Nu heeft de monteur deze week uitgelegd dat er veel aan gaat mankeren en dat we nog wel even door kunnen rijden maar dat het verstandig is om naar een ander uit te kijken. En hoezeer het ons ook spijt maar na negen jaren en zo'n 200000 km van de auto te hebben genoten gaat deze wel weg. 318000 km staat er op de teller en dat is respectabel maar iemand anders zal er nog wat geld in moeten steken om in de toekomst nog wat mooie km te rijden met onze auto. Moet je daar nu rouwig om zijn; dat weet ik niet. Met deze auto hebben we toch een andere band dan met anderen. We hebben een Golf gehad; ook een diesel waar we zo'n 260000 km mee gereden hebben en die ging zonder mankeren de deur uit. Blij waren we eigenlijk en dat gevoel hebben we nu zeker niet. Jammer maar het is niet anders en als we straks weer door plaatsen rijden waar we eerder met de Touran gereden hebben zullen we nog aan deze auto denken. Misschien zelfs wel tegen elkaar zeggen; het was een fijne auto, het was ons praathuis maar toch blij dat we de stap gezet hebben; we houden u op de hoogte. Dat dan wel weer.

maandag 10 oktober 2016

Onmogelijk weer

En zo was het na de dertig graden van een aantal terug ineens een stuk kouder. Na een start om 7u met +2 graden een goed uur later was het ineens eronder. Duurde overigens niet lang maar toch. Het weer is een factor van belang en dat weten we maar al te goed in Nederland. Nu is het weer een beetje op hol en wordt het nog belangrijker; het wordt in zijn algemeenheid warmer maar dat merken we dan weer niet altijd.