donderdag 28 juni 2018

Rust


We slepen ons een beetje door de tijd, druk als we zijn met van alles en nog wat, het andere Klinkertje en ik. Het gekke is dat ieder seizoen dat heeft zodra je maar zicht krijgt op de vakantie, de grote vakantie komt eraan en dat betekent in meerdere opzichten even de spanning en drukte van het dagelijkse bestaan af. Tenminste, dat hopen we dan, dat er maar geen gekke dingen mogen gebeuren, dat we kunnen bijkomen van het afgelopen jaar. De planning van de vakanties, dit jaar, niet zo handig gedaan door uw schrijver. Het is de bedoeling dat het een beetje goed verdeelt wordt maar tegen de tijd dat we vakantie hebben al meer dan een half jaar ononderbroken aan het werk. Dat moet voor volgend jaar iets beter gepland worden.
In de tussentijd gaan we gewoon door en zijn we nog drukker dan al geweest. Om het lokale zender weer op het goede pad te krijgen leveren we een extra inspanning. Door het andere Klinkertje die aan het bijhouden van de website van de zender al een dagtaak heeft. Om een beetje actueel te zijn, zijn er twee programma's opgestart met de aansprekende titels "Nieuw Brummens Peil"(politiek) en "De Week Draait Door"(actualiteit) en een programma weer van stal gehaald, "Het Politieke Café". Met name de eerste twee programma's hebben we veel mee van doen en zijn, om op te starten energievreters, maar wel erg leuk om te doen en het past goed in het format van de zender. OM het geheel vooruit te helpen moet je soms investeren en dat vooral in tijd en energie maar dat doen we dan ook zoals u ons kent, met passie. Levert het uiteindelijk wat op zou je jezelf kunnen afvragen; en een antwoord daarop is nog niet te geven want zoals met veel dingen is dit terrein ook erg aan het bewegen.

Genoeg daarover en terug naar de vakantie want dat gaat dan toch langzaam tussen je oren zitten; je bereidt je erop voor, langzaam en sluipend tot ineens er een moment is dat je denkt; ik ben eraan toe. En of je dan vroeg in juli of laat in september vakantie hebt; zo een paar weken ervoor "ben je er ineens aan toe". Merkwaardig fenomeen is dat toch. In de wetenschap dat die vakantie er dan toch wel op volgt laat ik het ook maar gebeuren, zo ongemerkt schakel je in een lagere versnelling tot het gearriveerd is; de vakantie.
Genoeg daarover en terug naar de vakantie want dat gaat dan toch langzaam tussen je oren zitten; je bereidt je erop voor, langzaam en sluipend tot ineens er een moment is dat je denkt; ik ben eraan toe. En of je dan vroeg in juli of laat in september vakantie hebt; zo een paar weken ervoor "ben je er ineens aan toe". Merkwaardig fenomeen is dat toch. In de wetenschap dat die vakantie er dan toch wel op volgt laat ik het ook maar gebeuren, zo ongemerkt schakel je in een lagere versnelling tot het gearriveerd is; de vakantie.

dinsdag 19 juni 2018

Hobby's


Het is een bijzondere tijd, waar vroeger de aandacht vooral lag bij de actuele politiek en het andere Klinkertje en ik daar zeer bij betrokken waren begint dat, nu na de laatste verkiezingen, een beetje achter ons te raken. Niet dat we niet geïnteresseerd zijn maar het is meer naar de achtergrond verschoven. Belangrijker zijn de nieuw aangeboorde hobby's. RTV Veluwezoom consumeert veel van onze tijd en daarnaast zijn we ook weer veel en vaak op pad. Op ontdekkingsreis door Oost- en Noord Nederland vooral, op zoek naar, voor ons, nieuwe natuur. Dat vinden we leuk en voorkomt ook dat we op gegeten worden door de RTV. Zo waren we gisteren even in de Achterhoek op weg en daar was met behulp van Staatsbosbeheer en wat landeigenaren een nieuw stuk natuur tot ontwikkeling gekomen. Natuurlijke weides zoals je ze zelden of nooit meer ziet; met heel veel bloemenpracht en daaraan verwante drukte van vlinders en insecten. Eigenlijk een klompenpad waar je echt wat kan beleven en die zich onderscheidde van de gebruikelijke klompenpaden door de beschutting van de bosranden. Het was niet echt heel mooi weer maar als je in zo'n afgeschermd deel liep leek het wel direct warmer te worden met een soort van Bush atmosfeer. Waarvoor we eigenlijk kwamen hebben we niet meer gezien maar deed dat er niet meer toe na het zien van de andere natuurelementen. Het was overigens een feest om te rijden omdat de auto naar de garage is geweest en er nieuwe banden onder zijn gekomen. De oude winterbanden, gekocht bij Joop Sloop, waren direct al geen feest, veel te veel lawaai en het gevoel of de auto niet rolde. Een openbaring dus die het rijplezier alleen maar vergrootte. Onvoorstelbaar dat zo'n, betrekkelijk, kleine ingreep het plezier zo kan terug brengen. Wonderlijk maar ook heel fijn, en een onvoorstelbare hoeveelheid rust in de auto.

dinsdag 5 juni 2018

Typisch


Het gaat zoals altijd, in de Hollandse handelsgeest om geld. Nu heb ik de Eidgenossen weleens vaker beschuldigd dat alles met geld van doen had in het Helvetische paradijs maar in de Hollandse laagvlakte kunnen we er ook wat van. Nu weer een artikel in de Volkskrant van vandaag waarin een econoom beweerd dat het allemaal niet zo snel loopt met de noodzaak om de AOW leeftijd op te hogen. Eigenlijk zou het gewoon op 65 kunnen blijven of worden terug gezet. De reden ervan is eigenlijk te simpel om waar te zijn; het kost ons Nederlanders net zoveel aan WW uitkeringen en bijstand aan oudere werknemers die zonder baan zijn geraakt als het opbrengt dat de leeftijd is verhoogd naar 66 jaar. Doordat de leeftijd steeds hoger met worden zijn werkgevers huiveriger om mensen aan te nemen die ook zolang mee moeten gaan. "Uit onderzoek blijkt dat mensen met een lagere levensverwachting inmiddels juist later met pensioen gaan dan mensen met een hogere levensverwachting. Dat is niet gebaseerd op vrije keuze, maar omdat door het wegvallen van allerlei regelingen die zwakke en relatief ongezonde mensen beschermen, de financiële mogelijkheden voor deze mensen om zelf hun pensioenleeftijd te kiezen vrijwel verdwenen zijn. Mensen die het beter getroffen hebben in hun leven, kunnen dat wel, en gaan dus eerder met pensioen dan mensen die een pensioen op grond van hun gezondheid, hun levensverwachting en hun financiële situatie hard nodig hebben. Kortom, de verdere stijging van de AOW-leeftijd zal geen pot met geld vullen. Wat de motieven van de werkgevers en werknemers ook moge zijn voor hun akkoord, een bevriezing of een daling van de AOW-leeftijd zal de groeiende ongelijkheid onder ouderen beperken. Dat is hard nodig en niet alleen nu, maar ook over veertig jaar, want ook dan zijn er weer arme en ongezonde ouderen. Dus ook voor sommige jongeren van nu zal een lage AOW-leeftijd belangrijk zijn" ( Harrie Verbon, de Volkskrant 5 juni 2018). Nou, hier valt, wat mij betreft, niets meer aan toe te voegen. Snel terug naar de oude situatie voordat een nieuwe tweedeling Nederland gaat verscheuren. We zien het al aan de stakingen, waaraan we niet meer gewend zijn, en die steeds vaker voorkomen. Terecht ook want ook het IMF constateert dat de loonontwikkeling geen pas houd met de staat van de economie, die geweldig is, zo wordt ons tot vervelens toe voorgehouden. Het zijn alleen dezelfde mensen die er iets van merken denk ik dan maar. Dus gaan de gewone werkers steeds meer laten merken dat ze ook willen mee-eten uit die geweldige gevulde ruif van de Nederlandse economie, en dat doen ze onder andere door staken. Het argument, voor jou 10 anderen, gaat niet meer op want op bijna de hele arbeidsmarkt heerst krapte en dus zullen werknemers steeds meer eisen gaan stellen. Het antwoord van de werkgevers en de regering is dat men wil dat het loon en het pensioen steeds persoonlijker wordt. Ook daar willen ze de solidariteit, die de vakbonden maar met moeite volhouden en vertegenwoordigen, eruit halen. Iedere werknemer persoonlijk is makkelijker aan te pakken dan het collectief van een vakbond. Moet ik nog meer zeggen, mensen ga je weer organiseren en kom op voor je recht. Het lijkt wel alsof we terug zijn in het begin van de vorige eeuw, typisch toch dat oude tijden herleven. Nu had ik een mooie foto van een oud vaandel willen plaatsen, kan 'm niet vinden, die blijf ik schuldig.


zaterdag 2 juni 2018

Natuurgebied

We zijn onderweg en zoals dat soms gaat; onze Ülli is niet welkom in bepaalde natuurgebieden. Het andere Klinkertje even uit de auto-industrie het gebied te inspecteren. Zij heeft daar ook veel meer beleving bij dan ik ooit zal hebben. Zelf blijf ik achter met Ülli en wandel een stukje op terrein waar dat wel mag. Na drie weekenden achtereen gewerkt te hebben is het nu even genieten van alle rust in het gebied waar we nu zijn. Prachtige natuur en waar het andere Klinkertje het afgegrendelde natuurgebied in is gelopen kijk ik uit op wat weilanden die verruigd zijn, een mooie houtwal, een prachtig laantje en een stukje bos. Een beetje loerend ook of ik hem zie; de nieuwe schrik van Nederland die ik maar wat graag in het wild zou bewonderen; de wolf. Op de grens van Duitsland in een gebied waarvan je zeker bent dat hij/zij zich hier ophoud. Het zou wat zijn mijmer ik voor me uit terwijl ik, en dit stukje schrijf en telkens naar buiten kijk.
Poosje later op de dag en inmiddels elders; een feeëriek stukje Nederland waarvan we bijna niet meer wisten dat het nog bestond. Heerlijk als je zulke dingen kunt ontdekken. Ergens lopen zonder te weten hoe het zich vervolgd; of moeten we dezelfde weg terug? In ieder geval een super dag gehad en even aan zo weinig mogelijk gedacht behalve natuurlijk in het autootje want daar worden alle belangrijke zaken besproken, klein en groot. Land of gemeente; geen onderwerp is ons te gek. Morgen ga ik vissen en het andere Klinkertje struinen, durf ik te wedden.