Lente

Na een lange, en soms toch nog weer koude winter, is dan eindelijk de zon weer in huis en lijkt de lente nu echt los te barsten. Het werd tijd zeggen de meeste mensen en zijn blij dat je eindelijk weer even zonder jas en muts naar buiten kunt. Met een beetje geluk en in een windvrij hoekje kun je echt alweer van de zon genieten zoals het hoort. Het mooiste aan de lente vindt ik zelf, behalve dat ik weer eens in korte broek kan lopen het moment als de bomen en struiken gaan uitlopen. Vooral al sommige bomen uitlopen en er dan zonlicht op schijnt is dat het mooiste groen wat er bestaat. Het ultieme lentegevoel is dat. Wat een heerlijk seizoen. Het vooruit zetten van de klok is langzaam een lentemoment geworden en hoewel het hele zomertijd gebeuren onder druk staat waarbij nut en noodzaak steeds meer betwijfeld worden heb ik wel een wens. Als we afstappen van de zomertijd vanwege allerlei argumenten dan hoop ik dat de tijd wordt vastgezet op de huidige zomertijd. Lekkere lange zomeravonden is het devies voor mij. Dat is echt zo lekker als de dag tot een uur of 23u duurt. Nadeel is dan wel dat in de winter de dag later op gang komt en waar het nu met moeite om 8u licht wordt is dat nog een uur later. Pas tegen 9u licht en dan rond 17u de zon alweer onder en is het donker alweer ingetreden. Het zijn allemaal de voor- en nadelen van iets wat in 1928, ergens bij London, besloten is door het instellen van tijdzones. We zijn vooralsnog gebonden aan tijdszones om de wereldtijd beheersbaar te houden. Het maakt me allemaal niet uit als we maar in de huidige zomertijd belanden, misschien een mooi onderwerp voor een referendum?