Nee,
het is nog geen winterweer en dus geen kans op gladheid. De titel van deze blog
slaat meer op de gladheid van mensen en van een persoon in het bijzonder. Een
soort van gladheid waarvan je eerst nog denkt dat het vooral slimheid is. Een
gladheid die in de loop van de tijd soms nog overgaat in een soort van
boerenslimheid en dan nog acceptabel is. De gladheid waar ik het over heb doet
je een beetje rillen van afschuw en de manier waarop Rutte zijn gladheid benut
om politiek te overleven is van een soort dat ik zeg..brr. Gewoon niet goed
meer en hoewel dat niet door iedereen zo gezien zal worden is het vooral een
blamage voor de politiek en hoe dat in de samenleving beleefd wordt. Vergeten
mag en kan maar de onwaarheid spreken, zoals dat netjes politiek geformuleerd
wordt, normale mensen zeggen liegen. Onze belangrijkste politicus mag liegen en
komt ermee weg doordat we moeten polderen met onze kleine politieke partijtjes.
Het wordt tijd voor een Kiesdrempel zodat er fatsoenlijke ( qua grootte)
politiek blokken ontstaan die kunnen zeggen; liegen jij, dan wegwezen. Geen
handige taaltrucjes of draaien in je eigen cocon; wegwezen. Dat gebeurde
gisteren net niet en dat is dan een voorbeeld voor een bijstand-gerechtigde die
iets verkeer opgeeft( vergeet of liegt) en daardoor zes maanden bijstand moeten
terug betalen en een boete krijgt. Leg dat maar eens uit meneer Rutte. Zelf
vind ik de creatieve toepassing op de achternaam van onze premier wel terecht; opRutte.
Wandelen, gezellig,drama, leuk, nadenken, leven, hobby, schrijven, en nog veel meer
donderdag 26 april 2018
woensdag 11 april 2018
Lente
Na
een lange, en soms toch nog weer koude winter, is dan eindelijk de zon weer in
huis en lijkt de lente nu echt los te barsten. Het werd tijd zeggen de meeste
mensen en zijn blij dat je eindelijk weer even zonder jas en muts naar buiten
kunt. Met een beetje geluk en in een windvrij hoekje kun je echt alweer van de
zon genieten zoals het hoort. Het mooiste aan de lente vindt ik zelf, behalve
dat ik weer eens in korte broek kan lopen het moment als de bomen en struiken
gaan uitlopen. Vooral al sommige bomen uitlopen en er dan zonlicht op schijnt
is dat het mooiste groen wat er bestaat. Het ultieme lentegevoel is dat. Wat
een heerlijk seizoen. Het vooruit zetten van de klok is langzaam een
lentemoment geworden en hoewel het hele zomertijd gebeuren onder druk staat
waarbij nut en noodzaak steeds meer betwijfeld worden heb ik wel een wens. Als
we afstappen van de zomertijd vanwege allerlei argumenten dan hoop ik dat de
tijd wordt vastgezet op de huidige zomertijd. Lekkere lange zomeravonden is het
devies voor mij. Dat is echt zo lekker als de dag tot een uur of 23u duurt.
Nadeel is dan wel dat in de winter de dag later op gang komt en waar het nu met
moeite om 8u licht wordt is dat nog een uur later. Pas tegen 9u licht en dan
rond 17u de zon alweer onder en is het donker alweer ingetreden. Het zijn
allemaal de voor- en nadelen van iets wat in 1928, ergens bij London, besloten
is door het instellen van tijdzones. We zijn vooralsnog gebonden aan tijdszones
om de wereldtijd beheersbaar te houden. Het maakt me allemaal niet uit als we
maar in de huidige zomertijd belanden, misschien een mooi onderwerp voor een
referendum?
maandag 2 april 2018
Coalitie en meer
Na
de gemeenteraadsverkiezingen in Brummen heeft inmiddels een gesprek plaats
gehad met alle partijen over hoe het nu verder moet gaan. Dat is een soort
rituele dans die moet worden uitgevoerd, al was het maar voor de bühne. Dat is
ook prima hoor, zo hoort het ook om in de openheid te kennen te geven hoe de
grootste vind dat het verder moet. Nu is mijn oude leermeester aan gezocht als
de wegbereider naar een nieuw college en dus heeft zijn ( en mijn) Partij goede
hoop dat die voorbereidingen zullen leiden naar een nieuwe coalitie die waar
zijn ( en mijn) partij inpast. Of dat zo vanzelfsprekend is weet ik niet, het
komt vaak niet op de inhoud aan maar op de poppetjes. Kunnen ze met elkaar,
hebben ze er vertrouwen in, wordt er voldoende chemie gevoeld in de onderlinge
verhoudingen tussen personen en partijen. Zo zijn er een aantal mensen al jaren
op hun post en u weet dat de houdbaarheid van bestuurders en politici gebonden
is aan data. Zo is Rutte in Den Haag een jaar of tien minister president en
"ze" zeggen dat hij langzaam over zijn houdbaarheidsdatum heen gaat.
Dat geldt overigens ook voor iemand als Pechtold en zijn politieke
"vriend" Wilders die al over de data heen zijn, en je ziet dat hun
momentum geweest is. Er is geen chemie meer met de kiezers alleen, voor hen te
hopen, met hun achterban, de leden. Tot zover Den Haag Vandaag en terug naar de
Brummense werkelijkheid waar we nog nooit een wethouder hebben gehad die, in de
recente geschiedenis, vier periodes wethouder is geweest, en vermoedelijk een precedent
schept omdat het motto altijd is geweest; twee periodes, alleen als het
noodzakelijk is drie. Die blijkbare kandidaat zou het niet moeten willen en
zijn momentum, nou daarover heb ik u al onderhouden. Erger nog dan dat is dat
er een coalitie van vier partijen dreigt te ontstaan die twee kleine partijen
weliswaar de gelegenheid gaat bieden fors uit de hoek te komen qua oppositie
maar een vruchteloze politieke periode tegemoet gaan. Of de democratie daarmee
gediend zal zijn is de vraag. Bovendien betekent vier partijen ook tenminste
vier wethouders en dat hebben we uit een eerdere periode bemerkt is ook ruim
bemeten. Niet doen dus allemaal en laten de winnaars van de laatste
verkiezingen de boel eens goed opschudden en van gebaande paden afwijken. Rust roest.
Abonneren op:
Posts (Atom)