Rare dag

Vandaag een vrije dag, heel mooi weer en het wordt nog mooier. Daar kunnen we alleen, in het altijd mooie Eerbeek, van genieten. We kunnen er jammer genoeg niet op uit om ergens te wandelen. Onze held van de dag heeft onze auto mee voor reparatie. Eigenlijk iets simpels waarvan ze in de garage zeiden: makkelijk te repareren want de pomp is stuk. Nieuwe pomp is niet zo duur hoor; 130€ en dan de montage dus dat valt wel mee. Nu, bij navraag en nazoeken, kan onze held een nieuwe pomp bestellen voor de prijs van 27€ ex BTW, en dan zet hij hem er ook nog in. Wat voor pomp moet dat toch wezen denkt u waarschijnlijk. Het is er een die je pas mist als ie het niet doet. Niet onoverkomelijk maar wel heel vervelend als je ruitenwisservloeistofpomp niet werkt. Geen schone ruiten op het moment dat jij dat wil. Erger nog, voor ons in ieder geval, is dat het in de winter, of winterse omstandigheden, in Duitsland verplicht is dat je een werkende pomp en gevulde vloeistoftank in je auto hebt. 'S lands wijs 's lands eer zullen we maar denken maar er zit wel iets in die regel. Net als het feit dat je in winters weer verplicht bent om winterbanden te hebben, bij controle van politie krijg je  er een bekeuring voor van 40€.  Als, vanwege het ontbreken van winterbanden je een verstoring van het verkeer veroorzaakt, dan krijg je een boete van 80€ en een strafpunt. Verstoring kan optreden als je net als uw schrijver lang geleden, als domme Hollander ( met culpa) een bergpas oprijd met diagonaalbanden en zonder kettingen. Halverwege nog net kan omkeren en heel beneden aankomt. Dan ontspring je net de dans maar er mankeerde niets aan, wat een stress. Niet meer doen dus. Pomp gerepareerd en met een gerust hart in het autootje. Nederland, Duitsland of ergens anders, het maakt niets uit, het is weer veilig.

Schuldig

Bijna voel ik me schuldig omdat ik weinig schrijf de afgelopen periode. Het is een beetje een tamme periode. Genoeg om over te schrijven maar geen zin, al gedaan, al gezien, bekend, niet leuk of al over geschreven. Dan wordt de spoeling dun over waar ik nog over wil schrijven en wellicht geldt het omgekeerde ook. Er zijn nog wel dingen waarover ik wil schrijven maar de tijd is er nog niet rijp voor. U merkt wel als het zover is.

Nog een keer

Gisteren het slot gezien van een lange periode waarin het steeds slechter ging met Oranje. Hoewel ik geen fan ben van dhr. van Gaal heeft hij de afbrokkeling van het Nederlands elftal weten uit te stellen en te verbloemen. Het is al wat langer mis en alleen de individuele klasse wist dat te verbergen. Tijdens het afgelopen WK hebben we de eerste wedstrijd tegen Spanje ook eerst op achterstand gestaan. Tot die geweldige goal ( individuele klasse) van Robin van Persie. Daarna liep het redelijk goed en hebben we ook veel geluk gehad ( Mexico). Is het een nationale ramp zoals de pers ons wil doen geloven? Waarschijnlijk is het voor een groot deel ook een zegen want de komende zomer zal er wel veel voetbal worden gekeken maar met een andere intensiteit. Goed voor de voetbalhaters, voor mensen met een hartprobleem, voor....... vul maar in. Slecht voor de winkeliers die ineens met hun Oranje zooi blijven zitten. Geen EK acties met televisies en wat al niet meer. Wat een rust. Toe gegeven, ik kijk graag naar voetbal maar het is voor mij en vele anderen goed dat we eens een Kerr overslaan. Met dit elftal is het ook maar goed dat we er niet zijn. Drie keer verlies op een rij in de poule en naar huis tijdens een EK geeft ook geen fijn gevoel. Van een afstand bekijken en beschouwen, voor een Kerr is het heerlijk maar wel weer erbij in Rusland heren, in 2018 wel weer graag naar het WK. Opnieuw beginnen dus eerst de hele stal schoon, echt schoon. Alles en iedereen eruit en nu eens goed opnieuw beginnen dan wordt het wel weer wat, talent genoeg bij de jonge spelers. Nu het talent erom heen nog tot en met de top van de voetbalbond. Schoon schip maken, iemand moet dat toch een mooie klus vinden en vooral het aankunnen. We gaan het zien de komende tijd; nieuwe start of pappen en nathouden. 

Rustig aan

Het is wat rustig aan het Blogfront. Gebeurd er nog wel eens iets in het leven van uw schrijver? Nou meestal gebeurd er genoeg maar is het iets om over te schrijven, met andere woorden is het voor de lezer interessant genoeg of is het paginavulling. Om dat te onderzoeken ben ik de laatste tijd wat Blogsites aan het bekijken en realiseer ik me dat, in vergelijking met anderen, mijn Blogs vaak wat aan de lange kant zijn. Er zijn er ook heel veel die ik gewoon niet interessant vind. Na tien zinnen weet ik het wel, niet leuk, oppervlakkig enzovoort.
Voor mezelf ben ik dus aan het nadenken wat ik moet met die Blogs. Is het nu zo interessant om van mij te horen wat ik vind van het vluchtelingenprobleem in Europa en wat ik vind van de wijze waarop Nederland daar mee omgaat? Moet ik daar de nodige Blogs aan wijden of is het leuker om te lezen over mijn werk. De wijkverpleging waar zo ongeveer alles weer op zijn kop staat omdat de zorgverzekeraars ( die 8 miljard teveel in kas hebben!, niet in 8 miljard in kas maar teveel in kas!!) waardoor er werk wordt gedaan wat niet betaald wordt en in de budgetsamenleving mensen geen zorg gaan krijgen omdat er geen budget is. Leg het maar eens uit en wat mij mening hierover is hoef ik u niet te vertellen, daarover hoef ik geen Blog te schrijven. Waarover dan wel? Dat de tuin door het andere Klinkertje een metamorfose is gegeven. Volière weg na het verscheiden en naar de eeuwige jachtvelden verhuisde Stompie en  de vijver gedempt omdat de laatste vissen door de veelvuldig aanwezige katten ( zo denken wij) eveneens naar de vissenhemel zijn verhuisd. Daarbij lopen onze kleinkinderen met teveel interesse richting vijver. Dus ook weg en dat schrijf je snel even op maar een tijd dat het kost. Zien dat we aan nieuwe klinkertjes kwamen, kopen, ophalen, transplanteren met oude klinkertjes zodat het lijkt dat de klinkertjes zo horen te liggen. Zand aanslepen, , na het leggen zand vegen en ga zo maar door. Nu moet ik eerlijk bekennen dat het andere Klinkertje dan veel volhardender is dan ik ben. Die is verantwoordelijk voor 90% van al het werk wat u in onze achtertuin. Heel fijne bijkomstigheid is dat al deze noeste arbeid tot gevolg heeft dat we de aanwassende familie beter kunnen huisvesten in onze, van afmetingen, bescheiden achtertuin. Het gaat volgende jaar vast veel beter met het barbecueën als we ook nog een mooie tuintafel van flinke afmeting weten te scoren. We gaan vast de uitverkoop in de gaten houden want zo tegen deze tijd moeten bij gewone mensen het tuinmeubilair of in de opslag of eruit; richting stort of tweedehands verkoop. Als we dan iets moois tegenkomen dan gaan we ervoor. Deze week hebben we vakantie en dus kon het weleens zo zijn dat ergens in het achterhoofd dat iets is waar we ons nog mee gaan bezig houden.

Nou, was het interessant genoeg voor u? Volgende keer zal ik het weer serieus aanpakken want naast alle ellende in deze wereld moeten we nu en dan ook maar genieten van wat we hebben. Dat doen wij, Nederlanders, veel te weinig, genieten van hoe goed we het eigenlijk wel niet hebben in vergelijking met heel, heel veel anderen.