Vakantie Vll

We gaan naar een dierentuin, altijd leuk, zowel voor oma als voor de jongens. Nu hebben we wel onze Ülli mee en die moet dus ook de dierentuin in mogen. Dat is wel even zoeken en we komen uit bij een soort dierentuin in Pforzheim. Maar is dat niet ver rijden? Nou een goeie anderhalf uur en dan ook nog een behoorlijk stuk over de Autobahn, dat is geen aanlokkelijk vooruitzicht, dus verder gezocht. U weet hoe dat gaat met Google; de zoekwoorden en soms de volgorde van de zoekwoorden bepalen de resultaten en na wat husselen met de woorden komen we ineens uit bij de Schwarzwald Zoo in Waldkirch. Ülli mag mee en het is een stuk dichter bij het huisje en bovendien geen Autobahn. Dus op naar Waldkirch waar het centrum vanwege werkzaamheden op de kop staat en we dus een file hadden in dit plaatsje. De Tomtom wees ons de weg naar de dierentuin en dat was maar goed ook want ik dacht echt; waar belanden we nu weer. In een buitenwijkje van deze plaats, via een slechte en smalle weg te bereiken plek ligt ie daar tegen een berg aan geplakt; Schwarzwald Zoo. Ineens gaan de gedachten terug naar de Eifel waar je de Eifel Zoo hebt. Eigenlijk geen dierentuin maar een soort van kinderboerderij met meer exoten. In de Eifel overigens wel meer exoten dan de plek waar we nu beland zijn. Steil omhoog gaat de weg die ons van de kassa ( het kost geen drol, om maar in de sfeer te blijven) naar de rest van dierentuin voert. De jongens vinden het geweldig maar hebben de neiging om soms te luisteren naar de ouwelui of de hele ouwelui ( het andere Klinkertje en ik) op gegeven vanwege alle indrukken. Vanwege het gebrek aan luisteren gingen ze voor deze keer even in de meegebrachte buggy zodat er enige mate van rust optrad. In feite is het eigenlijk een prachtige gelegen dierentuintje die onze schoonzoon deed denken aan dieren

tuin Wissel in Epe. Er waren van allerlei soorten dieren waarvan alleen de lynx een roofdier was en verder waren er wat soorten roofvogels en veel herkauwers. Nog belangrijker; er was ook nog een behoorlijk grote en veilige speeltuin dus ook voor de jongens even heerlijk tekeer gaan. Alleen die verdraaide wespen gooien nu en dan roet in het eten. Ook hier kwamen ze zich verzamelen vanwege alle zoetigheden in eten en drinken die de mensen om ons heen hadden meegenomen. Maar de jongens hebben het heel leuk gehad maar ook heel warm. Na het bezoek aan de dierentuin zijn we vanwege de warmte snel naar huis gereden, het badje op gezet, en de jongens lekker de rest van de middag in bad. Verkoeling gezocht, de jongens in het badje en de ouwelui in de koelkast.

Vakantie Vl

Eigenlijk mis ik nu nog een hoop om u te vertellen want in de rit naar Wembach kwamen we nog in het centrum van Freiburg terecht, kwamen we nog langs de Titisee. Over alles valt wel wat te vertellen, zo was het in Freiburg direct duidelijk dat de stad bezit was van studenten, dat het een universiteitsstad is. Onderweg kwamen we ook door het onvergetelijke Simonswald waar we in de plaatselijke speeltuin nog een genoeglijk uurtje hebben beleefd met de jongens. Mooier nog is dat we iets verder dan de speeltuin een weilandje ontdekten waar we nog gepicknickt hebben tot de wespen ons ontdekten. Wel mooi, vlak aan een snel stromend water was dit wel heel dicht bij hemels ( behalve die wespen dan). Mooie speeltuin ook en dat kan daar dan nog; bij ons zou moord en brand geschreeuwd worden vanwege overlast door geschreeuw, jongeren, afval, etc. Maar daar, midden in het kleine stadje, daar kan het nog. Dat is toch een geruststellende gedachte en geeft brandstof aan mijn hypothese over de overbevolkte rattenkooi waar ik Nederland weleens mee vergelijk. Teveel mensen, te weinig ruimte en gek genoeg zoeken die mensen elkaar ook nog op in de hele drukke Randstad. Maar goed, in Simonswald kan het nog.

Deze dag zijn we onderweg naar een symbool waar hele generaties inmiddels mee zijn op gegroeid. Iets waar ze in het Amerika van de Verenigde Staten toch maar wat jaloers op zijn en het daarom maar namaken. In die zin zijn de Amerikanen weinig anders dan Oost-Aziaten; kopiëren en groter maken. Zo is het ook met dit symbool want wie de verbeeldingen van de sprookjes volgens Disney kent, kent ook dit symbool. Een prachtig kasteel, want dat is het symbool, op een berg gelegen en torent boven alles en iedereen uit. Het wordt gebruikt in sommige sprookjes van Disney net als Neuschwanstein in Beieren.  Dit kasteel, genaamd Hohenzollern, is daar ook een onderdeel van. Al op zo’n 15 kilometer van het kasteel zien we het liggen, majestueus boven op een berg. De hoeder van de omringende dalen en trekpleister van de omgeving zoals we al snel merkten. Er naar toe rijden kostte geld voor de parkeerplaats en nog weer geld voor de pendelbus. Bij de entree nogmaals betalen hielden we voor gezien want met twee kleine jongens zo’n kasteel in leek ons geen wijs idee. Dus hebben de prinsessen en de ridders het nu gedaan; van hen mochten we nog niet het kasteel binnen. Ach ja; iemand moet de schuld hebben. We zijn wel een aanzienlijk eind weer zelf gedaald naar de parkeerplaats, een heftige afdaling zou ik zeggen. Het was in ieder geval een heftige klim aan een aantal hijgende postpaarden te horen die de klim wel hadden gewaagd. Wel mooi hoor, dat kasteel maar zijn grootste charme heeft het eigenlijk van een afstandje door de torens die dan goed zichtbaar zijn en zijn ligging op die berg. Op de terugweg hebben we nog een paar keer in de buurt gestopt om te kijken waarna we met een mooie rit weer naar het huisje zijn gereden. Daar waar de jongens hun eerste Paula toetje scoorden en dat heel erg lekker vonden.

Vakantie V

De dag erop zijn we, na een bezoek aan de grootste Koekoeksklok aan gekomen bij de grootste waterval van Duitsland. In Triberg gelegen en ze zijn er op ingericht; de Tribergenaren. Parkeergarages en parkeerplekken die je allemaal voeren naar de dorpsstraat. Daar is ie niet te missen; de hoogste waterval; in ieder geval de entree is niet te missen want nadat we weer van de nodige Euro’s ontdaan zijn mogen we verder lopen. Met korte steile hellingen gaat het omhoog en je belandt al snel op een eerste plateau. Er zijn er ongeveer drie tot vier en zo wandelen we rustig naar boven voor zover dat wil met al die @##$$@$%^toeristen. O ja; dat zijn we zelf ook. In ieder geval is het wel de moeite waard en de waterval is veel mooier al weer dan die in het Trusetal; honderden kilometers in Noord-Oostelijke richting.  Mooie doorkijken op de waterval die behoorlijk veel water naar beneden brengt. Spectaculair om te zien en natuurlijk zijn het andere Klinkertje en ik veel bezig met genieten en foto’s/filmpjes maken. Het is een van die dingen die in je geheugen gegrift blijft. Mooi en ook nog natuur erom heen verzameld die erg de moeite waard is. Halverwege naar beneden tovert het andere Klinkertje de camera tevoorschijn en laat me een paar prachtige foto’s van een notenkraker zien. Een prachtige vogel die hier dus rondvliegt vanwege de specifieke natuur erom heen. Heel mooi en haar en haar dag kan nu al niet meer stuk. Eenmaal weer in het stadje aangekomen verbazen we ons nogmaals over het toerisme en hoe goed ze dat hebben aangepakt. Hoewel het dus erg toeristisch is wordt het nooit overweldigend en hebben ze geld gestoken om het de toerist naar het zin te maken met grote en kleine faciliteiten. Daar kunnen ze nog wat van leren in bepaalde delen van Nederland schiet me nog door de gedachten. En dat de Tribergenaren hun geld ermee terug halen is wel duidelijk als ik u vertel dat er niet een paar bussen met Israeli’s op de berg was uitgestort maar een volledig bezet hotel. Bij de uitgang van de waterval stond inmiddels een enorme rij om naar binnen te mogen; de kassa was de fileveroorzaker.

Na getankt te hebben en boodschappen te hebben gedaan rijden we met een flinke omweg naar het huisje. Lekker eten en drinken want dat hoort ook wel bij vakantie in Duitsland

Vakantie lV

Een dag mooie stukken gereden en uitgekomen in het Zuidelijke deel van het Schwarzwald . Niet toevallig hoor maar dit was ook een kwestie van zien of je geheugen klopt met de echte situatie. Hoe we het achterlieten, al meer dan 25 jaren geleden, nog steeds zo is als het is. Nou het was zo hoor; we zijn ruwweg vanaf Freiburg op kleine wegen naar het Zuid-Oosten gereden om uit te komen in Wembach. Wembach zeg je? Ja Wembach. Bij weinigen van u bekend maar voor ons veel meer. Vroeger woonde in Wembach een oud-collega van ons met wie we geen contact meer hebben. In de tijd dat ze met ons werkte klaagde ze altijd al over haar luie echtgenoot en in het laatste jaar dat we in Zwitserland woonden zijn ze gescheiden en ging zij in Schopfheim wonen. Op een appartement terwijl ze in Wembach in deze boerderij woonde. Geen buitenleven meer en zij ook wel tamelijk van slag wat goed voor te stellen is. Maar goed; daar zijn we nu dus langs gereden; de boerderij in Wembach waar zij woonde. Ook onze oudste is daar vaker geweest en dus was het ook voor haar mooi om daar eens te kijken. Er woonden nu duidelijk andere mensen die de boel keurig op orde hadden en de, voor ons, beroemde veranda; zo ongeveer de woonkamer van de familie was niet meer. Nog gauw even boodschappen gedaan in Schönau im Schwarzwald waar ik, in mijn herinnering dan, de lekkerste grote steak heb gegeten. Een steak van 600 gram en heerlijk. Ach, wat herinneringen met je doen maar ik vond het wel fijn dat deze herinnering klopte.

Vakantie lll

Hoe verder de vakantie in het geheugen komt te liggen des te mooier wordt het. Aan de andere kant zijn dingen die je toen heel mooi vond nu weer bijna uit het geheugen gewist. Zo kom je op de eerste dag het Schwarzwald binnen rijden en dan is echt alles mooi en bijzonder. Elke berg die we passeren is geweldig, mooie uitzichten, prachtige panorama’s en ga zo maar door. Aan het einde van de vakantie kijk je bijna niet op of om.

Nu waren we deze vakantie met onze oudste haar man en de kleinkinderen, of eigenlijk waren we met hun mee. Nu is het even aftasten wat zij een mooie vakantie vinden en dat hadden we tevoren niet zo besproken. Al snel bleek dat zij van hetzelfde soort vakantie houden. Een beetje toeren met de auto, ergens naar toe, bezoeken en weer weg wezen, verder toeren met de auto. Iedereen mag ervan vinden wat ie wil maar o hebben wij een heerlijke vakantie, zo kom je ook op onverwachte plekken. De navigatie het liefst op de korte route, met waarschuwing dat de korte route lang niet altijd de meest economische is, en dan gaan. Je komt op andere plekken dan een route met optimaal of hoe het ook mag heten. We zijn dus een eindje rond getourd en de kleine binnenwegen genomen. Uiteindelijk kwamen we aan de andere kant van het park uit. Het park lag tegen de heuvels van een terras en we kwamen via de kleine binnenwegen uit op dat terras en zodoende aan de andere kant. Mooi was het er en we hadden natuurlijk geweldige medewerking van het weer. Daardoor bleef het lekker lang licht en konden we na het touren nog lekker lang buiten zitten. Zoals we overigens de hele week gedaan hebben, elke avond buiten de volgende dag begroeten, heerlijk.

De volgende dag lekker wezen touren in de omgeving. De verkennende rit zullen we maar zeggen en die was toch nog weer langer dan de bedoeling. Dat komt eigenlijk omdat 50 kilometer in Nederland over het algemeen anders zijn dan daar. Over 50 kilometer, en zeker met onze manier van rijden, kon je zo maar anderhalf uur rijden kosten. Dat maken we in Nederland niet gauw mee. De wegen zijn soms niet meer dan een fietspad en dan heb je ook nog tegenliggers. Dat gaat langzaam begrijpt u inmiddels en voor de rest van de week proberen we er rekening mee te houden.

Eenmaal terug gaan de kleinkinderen lekker in badje en de ouwelui bekommeren zich langzaam om het eten. Moet ook gebeuren nietwaar.

Vakantie ll

U weet dat wij wel houden van een stukje rijden. Heerlijk vinden we dat, rijden, kijken en maar praten. Over van alles en nog wat en soms is het ook even stil maar dat komt dan vooral omdat er iets gebeurd, iets moois te zien of dat er even concentratie nodig is om de weg te vinden. De Navigon en Tomtom zijn geweldige hulpmiddelen maar je moet wel opletten. Zo was er tijdens de reis richting ons doel een aanwijzing om rechtdoor te rijden en het kon ook, verkeerstechnisch dan, maar toch heb je al zo’n gevoel; dit klopt niet. Dat gevoel klopte want we voor we het wisten reden we zowat een Army-base in Kaiserslautern op. Snel terug gereden, wat kon , en de weg vervolgd. Dit alles om maar even aan te geven dat je bij het rijden ook zelf na moet denken. Handige hulpmiddelen zitten er ook op en zo was van te voren wel ongeveer bekend hoe we zouden rijden. Tevoren heb ik u al eens uitgelegd dat dit bij mij tot de voorpret van de vakantie hoort. Kort en goed; we hebben in Nederland een goed uur op de snelweg gereden om in een behoorlijke regenbui het land bij Venlo te verlaten. Als je eenmaal over de grens bent heet de snelweg ineens Autobahn en heeft het nummer 61. Die 61 die in de ruime omtrek van Keulen ook nog even de 1 is hebben we gevolgd tot de afslag Alzey aan de 61. Net voorbij Bingen en een paar flinke heuvels, daar waar de vrachtwagens hun eigen baan krijgen om op eigen snelheid te stijgen, daar zijn we eraf gegaan, van de snelweg om er tot ons einddoel, nog zo’n 300 kilometer verder niet meer op te geraken. Helaas wilde de radio niet erg functioneren want anders hadden we ons nog kunnen verkneukelen over de automobilisten die op de Autobahnen in de stau waren beland en wij niet. Alzey dus, een gebied waar de wijncultuur hoogtij viert. Dat is goed te zien aan de heuvels die we doorrijden en waar de wijnranken volgeladen met druiven wachten op een ander lot. Doorgereden, ik verraadde het al, naar Kaiserslautern wat een hele mooie omgeving heeft. We waren er ook nog nooit geweest zoals voor een groot deel van de route gold overigens. Kaiserslautern heeft een paar mooie bergwegen en erover rijdend gingen we langzaam, via wat L wegen richting de Franse grens. Niet in het besef dat we in Frankrijk alcoholtests in de auto nodig hadden tuften we over de mooie Franse dreven. Tot aan het plaatsje Lembach was het nog wel heuvelig en mooi, dat peil daalde daarna erg en leek het meer op de Elzas zoals wij het kenden. Beetje heuvelig maar ook vlakke stukken tot aan de Rhin. Die zijn we bij een groot sluizencomplex overgestoken en langs Offenburg op ging het verder naar het einddoel. Dat is wel een belevenis want als je Offenburg eenmaal achter je laat en je verder in het Schwarzwald doorrijdt weet je ineens weer; wat is dat mooi hier. De heuvels worden al snel weer wat serieuzer klimwerk en doordat we al snel weer van de B wegen af waren en via de L en K wegen verder gingen betekent dat al snel; klimmen en dalen voor de auto en voor ons. Maar mooi en prachtig. Waar een normaal mens ongeveer zes uur over doet hebben we in 9 en een half uur gereden. Meer uren achter het stuur, veel mooier en daardoor ook veel meer voldoening van de mooie rit die ons ook nog mooi weer bracht. Regende het nog in Venlo; in ons einddoel was het al heerlijk weer en de eerste avond hebben we lekker buiten door gebracht.

Vakantie l

Het is nog niet afgelopen, onze vakantie, maar we zijn inmiddels wel weg geweest en genieten nu nog na. We zijn druk met de foto's, filmpjes en de nieuwste geschiedenis. Zo gaat het nu eenmaal; een stap  buiten de deur en je bent bijna weer binnen. Zo was het ook nu, het is voorbij gevlogen en ik kan gerust nog veel clichés verzinnen die allemaal hetzelfde zeggen; het was mooi. Natuurlijk krijgt u de komende dagen en weken nog uitgebreid verslag maar hier wilde ik vast een begin maken. We waren in een stuk van Duitsland waarvan ik dacht het wel redelijk te kennen maar de hernieuwde kennismaking leverde toch andere inzichten op. Het was in ieder geval veel steiler dan in mijn herinnering. Hellingen van 19% zijn we op geweest en dan wordt je ongeveer in jet autostoel terug gedrukt. Nu heb je in de Eifel ook van die stukjes maar die zijn kort, deze waren echt lang. Het zag er, onder invloed van het weer, ook veel vriendelijker uit. Het is veel uitgestrekter dan in mijn herinnering. Om iets te bezoeken kostte veel meer tijd dan verwacht. Het gebrek aan Autobahn heeft tot gevolg dat alles via de Bundesstrassen te bereiken is en daardoor meer tijd kost. Een stukje van vijftig kilometer kan je makkelijk anderhalf uur kosten, en zeg nu eerlijk; wat is anderhalf uur. Normaal gesproken niet maar ons gezelschap waren niet alleen de volwassenen maar ook twee kleinkinderen van bijna drie. Daar moet je rekening mee houden als je op reis bent, ook met deze dagreisjes. Zo; de start is gemaakt en chronologisch ga ik door de vakantie heen werken want te melden is er genoeg.

Politie

De politie is niet aan het staken maar ze gooien een beetje, en steeds een beetje meer, het dagelijkse leven overhoop. Nu zijn de komende tijd eredivisie wedstrijden uitgesteld omdat de politie er niet is en de burgemeester van de betreffende plaats de wedstrijd verbied. Allemaal heel voorstelbaar want zulke rare eisen heeft de politie nu ook weer niet. Na jaren van de 0%lijn willen ze er wat bij en wie gunt ze dat niet. Die acties zijn nu ook uitgebreid naar snelheidsovertredingen; bonnen pas als het echt gevaarlijk wordt. Meer dan 40 km te snel rijden wordt bestraft zo meldde die foute krant van Nederland al juichend deze week, of was het alweer vorige week. Nu vind het arbeidsrechtelijk heel goed wat de politie doet, namelijk loonsverhoging en vasthouden aan de onregelmatigheidstoeslag. Dat is voor meerdere sectoren van belang dat zij hieraan vasthouden. Door de zogenaamde 24uurs economie wordt ons straks voorgehouden dat dag en nacht werken heel gewoon is en geen extra beloning nodig is. Het werken op zondag wordt door de meesten al als vanzelf beschouwd evenals werk op andere onregelmatige tijden. De feestdagen zijn dan nog wel bijzonder maar voor de rest ( alhoewel 2e Pinksterdag ook onder druk staat). Sinds de winkels open zijn op zondag en ook daar getracht wordt aan de onregelmatigheid te knabbelen. Sinds die tijd lopen ook anderen die door onregelmatig te werken hun inkomen een beetje aanvullen het risico dat het er een keer afgaat, net als de oude lullendagen en en andere verworvenheden. Het is allemaal niet aan komen waaien wil ik deze of gene nog weleens corrigeren. Dit soort van verworvenheden, en eigenlijk rechten, zijn door stakingen en acties van werknemers, verenigd in vakbonden tot stand gekomen. Voor werkenden en voor niet werkenden voeg ik er nog maar aan toe. Ze zijn dus goed bezig alleen beseffen een hoop mensen dat niet net als ze andere dingen niet beseffen. De politie wordt dan toegejuicht omdat ze vanwege de acties geen bonnen meer uitschrijven voor hard rijden ( gevaarlijk als je het goed beschouwd) maar als er een eredivisie wedstrijd van hun clubje wordt afgelast vanwege de zelfde actie is het opeens mis en zijn het; nou vul maar in. Das gesundenes Volksempfinden speelt hier een grote rol en ondersteunt door de opinie van de foutste krant van Nederland zijn de politieagenten zowel good guy als bad guy. Dat is jammer want als mensen verder dan hun neus keken zouden ze zien dat de politie op dit moment echt ieders beste vriend is, succes met de acties jongens en meisjes van de politie.

Kapper

Zit bij de kapper te wachten en in tegenstelling tot wat ik verwachtte is het nog aardig druk. Nu heb ik vandaag geen haast en blijf maar even wachten. Dan is het onvermijdelijk om de meeste gesprekken op te vangen. Dat gaat toch wel veel over weer en over vakantie. Serieuze onderwerpen komen zelden aan de beurt. Op zich ook wel logisch want als er iets serieus besproken wordt stranden de gesprekken op een gebrek aan feitenkennis. Ze zeggen en men vind zijn wel de meeste dooddoeners die ik tegenkom. Dat is van alle tijden denk ik, het lijkt wel een beetje op borrelpraat. Niet kwaad bedoelt maar eigenlijk gaat het nergens over. Het is dat ik die kop van mij, met dat beetje haar, nu en dan, een beetje gefatsoeneerd wil hebben anders zat ik liever niet bij de kapper. En zeker niet wachten bij de kapper. Binnenkomen, zitten gaan en dan even prietpraten met de kapster want hier werken alleen vrouwen, en snel betalen en wegwezen. Het zit niet mee, ik moet wachten tot de volgende twee klanten geholpen zijn, dus dat doen we maar en gelijk maar even van het moment gebruik maken om te Bloggen. Gaat u mee meneer van Klinken; begroet de kapster mij; dat is een mooi moment voor de start van de prietpraat; gaat u met vakantie? Die vraag had ik kunnen verwachten en ik beantwoordt deze met veel plezier en zeer uitgebreid. Het gaat ergens over nietwaar; onze vakantie.