dinsdag 29 april 2014

Bloggen

Het Blogt weer lekker en mijn oudste meent dat ze daaraan kan afmeten hoe het met de gesteldheid van de oude is. Dat is misschien wel ten dele waar en het heeft allemaal te maken met deze zeer bijzondere periode in mijn/ons leven. Om nooit te vergeten maar dan anders. 
Nu ben ik de halve finale in de Champions League aan het volgen tussen Bayern en Madrid. Nu heb ik al eens eerder laten weten dat wat mij betreft zowel Real Madrid als Barcelona per direct uit elke competitie genomen mogen worden. Volgens een artikel uit de Volkskrant uit 2012 hadden beide clubs op dat moment een schuld van elk 600 miljoen Euro. Nu heeft Real nog een speler gekocht van 100 miljoen en dus zal de schuld niet echt zijn terug gelopen.
Schande, schande, echt waar. Deze clubs; en als we toch bezig zijn Atletico er ook maar bij; 500 miljoen schuld. Weg ermee.
De commentator van dienst; weer die Jeroen Grueter, geen woord over deze clubs en hoe zij er financieel voorstaan. Nee, dat Bayern in dat zelfde jaar; 2012 een bescheiden winstje maakt van 11 miljoen euro blijft onvermeld.
Belangrijk dat geld? Ja, dat vind ik wel want deze clubs kopen talenten weg met geld wat ze niet hebben en nooit zullen hebben. Dat is de grote schande die erin zit. Een man als Bale voor 100 miljoen kopen omdat geen enkele andere club dat kan betalen; ook Real niet. Dat maakt de competitie vals en vervalst. Dat stoort me mateloos aan de manier waarop daar mee om gegaan wordt.
Er is een Spaans Staatsprogramma op gezet om de belastingschulden van de Spaanse clubs te verminderen in een periode van zes jaar; schuld 700 miljoen.

Totale schuld van de Spaanse clubs in dat jaar 3,53 Euro.
Voorlopig is dat het eind van dit verhaal, ik had u er al eens eerder gewezen maar nu stoor ik me weer mateloos zowel aan Real als club en aan Grueter die alles maar weer klakkeloos overneemt en geen enkel kritisch geluid laat horen. Dat geldt overigens ook voor de commentatoren in de studio, hersenloos, echt waar. Wat zijn er toch domme mensen op de wereld. Misschien allemaal weer erg onvervalst plat beschreven door mij en had ik wat nuances moeten aanbrengen maar ik doe het niet, ik blijf bij mijn driewerf schande. 


maandag 28 april 2014

Oude vrienden

Via een specifiek social media programma in contact gekomen met iemand uit een ver verleden. Nu heb je bijzondere mensen en bijzondere mensen maar dit is er wel een uit de buitencategorie. Heel apart leuk. Eigenlijk, hoewel het uit niets blijkt, van het type kunstenaar. Onrustig en op zoek. Nu met het slijten van de jaren minder onrustig en hij is met zijn kleine gezin verhuisd naar een dorpsachtige omgeving vanuit het Amsterdamse. Dat leek wel goed, wat rustiger te gaan wonen en ze wonen mu al twee maanden buiten de hoofdstad. Ben benieuwd hoe hem dat vergaat. Na een leven lang in een stad nu iets heel anders. Een leven wat zich over de hele wereld afspeelde, als kind met ouders mee door de wereld want vader werkte voor Shell, dacht ik. Toen wij hem leerden kennen waren zijn pa en ma in het buitenland, langdurig in Suriname, ach ja het kan verkeren. We waren dus een beetje aan het uitwisselen hoe het gaat
en dat het komisch was dat we nu juist rondom Koningsdag, het vroegere Koninginnedag, weer contact hebben met elkaar. Met name een bepaalde Koninginnedag wilde hij liever vergeten. Als u het verhaal kent zeer begrijpelijk. In mijn volgende bericht aan hem wilde ik een link meesturen van de Blog waarin ik de gebeurtenissen van die dag beschreef. Al zoekende tussen mijn Blogs kan ik deze gebeurtenis niet weer vinden.
Heb ik er dan nooit over geschreven, heb ik u geen deelgenoot gemaakt van deze mooie geschiedenis? Ik kan me dat haast niet voorstellen maar na lang zoeke lijkt het toch zo te zijn. 
Nou,  dat wordt een keer tijd om dat verhaal aan het zwart/wit toe te vertrouwen want het is wel een heel mooi verhaal. Een verhaal wat past in de tijdgeest van dat moment, met krakers en wat al niet meer. Bijna 35 jaar geleden waren er eens......

De rest komt binnenkort.


zaterdag 26 april 2014

Koningsdag

Hoe het u vergaat weet ik niet maar ik krijg het nog steeds maar moeilijk uit de mond. Koningsdag is een woord wat niet lekker loopt. Koninginnedag is een woord dat beter bekt. Ook Commisaris van de Koning is iets waar ik erg aan moet wennen. Met mij denk ik velen want wij zijn op gegroeid met het besef dat er altijd koninginnen zijn geweest. Pas toen Willem geboren was ( met een extra vrije dag toe) werd langzaam duidelijk dat de volgende Royal een Koning zou worden.
De vraag blijft nog steeds hoe deze dag gevierd moet worden want op de manier zoals Juliana het deed, met het defilé op paleis Soestdijk, op die manier kan het bijna niet meer. In een lang lint aan het bordes voorbij trekken is niet meer van deze tijd, zo vond Bé en dus moest het anders. Alhoewel ze nog bij de inzegening verkondigde haar moeder als voorbeeld te hebben. Dat bleek dus niet zo.
Elk jaar waren andere gemeenten en provincies aan de beurt om haar te ontvangen op de verjaardagsdatum van haar moeder. Kosten noch moeite werden gespaard door sommige gemeenten om er een succes van te maken. Een succes van anderhalf uur de koninklijke familie in je gemeente die in die tijd zoveel mogelijk gepromoot moest worden, want het moet er wel weer uit natuurlijk, we blijven wel Hollanders.
Maar goed; Koningsdag dus; kunnen we er niet gewoon Willemsdag van maken of zo, in ieder geval iets wat makkelijker bekt. Misschien hang ik, hoe ouder ik wordt, meer naar het verleden maar er zijn ook dingen waar je maar moeilijk aan kan wennen dat ze anders worden. Nu is dit geen ramp natuurlijk, er zijn hele andere problemen om je zorgen over te maken. 
Zo varen vandaag Japanse walvisvaarders weer uit ondanks een verbod, schijnen bij de Wilders clan enorme boetes uitgedeeld te worden als je uit de school klapt en lijkt de Oekraïne op een (burger)oorlog af te stevenen door de starre houding van de Russen en het Westen. Waar vroeger nog wel gedacht werd dat een nieuwe grote oorlog zich weleens in West Europa zou afspelen zo lijkt het Oosten van Europa eerder de klos. De oude Sovjetrepublieken worden stuk voor stuk weer ingenomen door Poetin en het Westen kijkt toe en dreigt alleen maar. Het doet wel een beetje denken aan de oorlogen in voormalig Joegoslavië waar de " geallieerden" een rare rol hebben gespeeld en pas op het allerlaatste moment, en natuurlijk weer veel te laat, hebben ingegrepen.

Nou ja, maak ik me druk om een raar woord in een taal die nauwelijks wordt gesproken in de wereld. Je druk maken over Poetin, Oekraïne en de walvisvaarders lijkt wijzer dan kouwe drukte over Koningsdag. 

zondag 20 april 2014

Dikke tam drie bier

Mijn zus was even op de koffie en dat is altijd van het niveau wervelwind. Voordat je weet dat ze er is, is ze ook alweer weg.
We kwamen nu toch even in gesprek over de politieke en persoonlijke toestanden die ons getroffen hebben als een enorme dreun. Om uitdrukking te geven aan haar gevoel over bepaalde mensen die het minder charmant hebben afgewerkt zei ze opeens een uitdrukking die ik al lang niet meer gehoord had.
Een uitdrukking die vroeger frequent, ook door mezelf, gebruikt werd als als een uitdrukking van afkeuring en soms van verbazing. Ik moest er wel weer erg om lachen omdat ik deze zolang al niet gehoord had dat ik meer van de verbazing omver rolde, toch weer leuk.
Dikke tam, drie bier, zo ging de uitdrukking en als je goed over nadenkt snap je niet waar deze vandaan komt. Het slaat gewoon nergens op; dikke tam, drie bier.
Nu vermoedt ik, maar ik ben er niet zeker van , dat et een uitdrukking is die komt uit de tijd at alle Nederlandse mannen/jongens, op hun achttiende nog een tijdje in dienst moesten. Die hadden veel meer van dat soort uitdrukkingen.
Nu kent u mij een beetje en dan laat zoiets me niet meer los. Eerst maar eens gezocht in het "militaire jargon"; nou daar kwam ik een paar aardige tegen.
Een paar hoor, anders wordt het teveel van het goede;
Vrouwelijke sportinstructeur; een zweetkip
Patat halen; vette bek halen
Aalmoezenier; hemelpiloot,
en zo gaat het maar door.
Goed dikke tam, drie bier komt bij nader onderzoek niet uit het leger, alhoewel dat goed had gekund. Nee het is nog erger; het komt uit de stal van Spaan en Vermeegen die dat ooit gezongen hebben tijdens een carnavalsliedje;
Carnaval di Pisa

nu nog even doorgaan als je kan dan slaan de vlammen uit de pan
Dikke lul, drie bier dan pas heb ik echt plezier
moet ik pissen als een stier

Dikke lul, drie bier is ons toppunt van vertier
en als ik dan gepist heb nou dan neem ik weer een bier
lekker zuipen lekker zuipen
voordat 't uit m'n oren komt na nog een glas of vier moet ik pissen als een stier

Dikke lul, drie bier(etc.)


Verder hebben we het nergens meer over want de tekst is natuurlijk knudde en ik zal het er niet meer over hebben maar wel leuk, toch.